Westcoast:

In de laatste paar weken als aupair heb ik niet meer zoveel bijzonders gedaan. Vaak even afgesproken met Judith en geshopt met nog wat andere aupairs. De laatste week had ik echt heel erg zin om weg te gaan. Lekker weer reizen! Ik had mn tas dan ook al lang ingepakt en het afscheid met de familie ging best makkelijk! Wel gek omdat je zo'n lange tijd onderdeel bent van een familie en ik ook grotendeels ervoor zorgde dat het gezin draaiende bleef. Maar ik was blij dat ik dat niet meer hoefde! Geen verantwoordelijkheid meer voor 4 kids of uberhaupt geen verantwoordelijkheden meer!

Corryn bracht me sochtends naar het vliegveld van New Plymouth, en vanaf daar vloog ik naar Nelson met een overstap op Wellington. Eenmaal in Nelson had ik een shuttelbus naar het centrum en daar wachtte ik dan op de Stray bus. Ondanks dat ik al op zuidereiland was geweest met de campervan leek het me toch heel gaaf om het nog een keer te doen. Maar met de stray bus dit keer, ik had de pas toch al betaald. Toen Romeoo de buschauffeur me oppikte zaten er al 17 andere backpackers in de bus en het was dan ook meteen gezellig kletsen.

We sliepen die avond in een klein gezellig hostel in the middle of nowhere in Abel Tasman. De volgende ochtend hadden we optie tot wat activiteiten. Ik had de watertaxi gedaan! Met de boot een mooie tocht over het prachtige meer en daarna afgedropt worden om zelf terug te lopen. Het was echt een hele mooie dag en het zonnetje scheen lekker. De wandeling was dan ook erg mooi! Wijde uitzichten over het meer, uitrusten in de vele baaitjes en de frisse lucht door de bossen. In totaal hebben we er 4,5 uur over gedaan! Ik was helemaal gesloopt! Maar daardoor sliep ik extra lekker. De dag erna weer op tijd opstaan en weer op weg in de bus. Richting Westport dit keer. Daar was niet zoveel te beleven en ik heb ook niet de activiteit gedaan hier. Met de achtergebleven mensen die dit ook niet gingen doen hebben we gezellig de hele avond gekaart (wat we hier echt ontzettend veel doen!). Door naar Franz Josef! We hadden hier voor $20 pizzafest. Wat inhield dat de pizza's maar binnen bleven stromen, je kon zoveel eten als je wilde! Geen idee tot hoever ik ben gekomen, maar ik was trots op mezelf haha! In de ochtend erna gingen veel mensen met de helikopter naar de top van de glacier maar dat was mij iets te duur. De rest wilde naar het uitkijkpunt lopen voor de glacier maar die had ik al gedaan in de zomer. Dus ik bleef heerlijk in mn eentje achter. En dat vind ik echt wel even lekker af en toe! Je zit vaak met zoveel mensen om je heen dat een wandeling in je eentje even rust geeft. Ik voelde me ook niet al te top (iedereen in de bus was verkouden, en ze hadden mij ook lekker aangestoken..) dus ging ik ook op tijd naar bed. Na Franz Josef kwam het mooie Wanaka! Na aangekomen te zijn gingen we meteen op weg om de 'beroemde Wanaka Tree' te bekijken. Het was erg koud dus ik snap ook niet waarom we ijsjes gingen eten toen, maar het was heel erg lekker! Voor het eerst in mn leven dat ik chocolade sorbet ijs zag! Ik kan me al niet eens meer herinderen wanneer de laatste keer was dat ik chocolade ijs had gegeten, en nu kon het weer! (Lactose intolerant..) Ik voelde met het gelukkigste meisje op aarde! :) Dus met bevroren vingers lekker ons ijsje opsmikkelen en de boom opzoeken. Naja, dat was dus ook gewoon een boom. Midden in het water. We vonden er niet zoveel bijzonders aan.. Maar snel besloten om weer terug te gaan en een warme douche te nemen. Savonds in de bar 'inapropiate bingo' spelen wat hilarisch was, en daarna zoals altijd lekker de hele avond kaarten. De volgende ochtend vol energie uit bed gesprongen want ik ging samen met Phil in een minivliegtuigje vliegen!! We zouden voor 20 min lang in zo'n klein vliegtuigje voor maar 3 personen boven de stad Wanaka en het meer vliegen en hij mocht het stuur (geen idee of het een stuur word genoemd in een vliegtuig?) bedienen. Zelf opstijgen, bochtjes maken en landen. Ik mocht dan gratis achterin zitten om mee te genieten. En wat was het genieten!! Prachte uitzichten waar we heel ver konden kijken en de hele stad konden overzien. Nadat Phil ons netjes op de grond had gezet kwam Romeoo ons alweer ophalen om door te gaan naar Queenstown.

Op de weg naar Queenstown stopten we vaak om fotos te maken. Wanaka, Queenstown en daartussen is echt prachtig namelijk! Ik denk zelfs dat ik die omgeving het mooiste plekje van NZ vind!

Eenmaal in Queenstown aangekomen was het meteen supergezellig. Het is een grote stad maar doet aanvoelen als een klein dorpje. Schattige winkeltjes, vele kleine straten en ook een gezellige drukke haven. Ik heb hier dan ook veel rondgelopen om de hele sfeer in me op te kunnen nemen. Die avond hadden we met de hele bus en Romeoo afgesproken om met zn allen een drankje te doen. Aangezien het weekend was, was het veelste druk en konden we op veel plekken niet eens naar binnen. Ik had het dan ook wel gezien en ging samen met wat anderen terug.

De volgende ochtend hadden we een vrije dag en die heb ik voornamelijk met Jill en Elisa doorgebracht. Veel mensen deden een activiteit zoals bungyjuming maar aangezien ik al zoiets in Februari met Eline had gedaan, sloeg ik dit keer over. Niet zo heel veel bijzonders gedaan die dag, gewoon lekker rond slenteren. En niet al te laat naar bed want de dag erna zouden we om 6.30 worden opgehaald door de Stray bus om het diepe zuiden van NZ te gaan doen.

Deep South:

Dus inderdaad vroeg opstaan die dag. Er waren maar 2 anderen van onze bus, Blaze en Jan. En 3 van een eerdere bus, Dominique, Simon en Danny. Heerlijk maar met zn 6en dus! We gingen meteen op weg zodat we op tijd de boottocht in Milford Sound konden doen. Ik had deze tocht al eerder gedaan dus bleef bij de bus om gezellig samen met de buschauffeur Bobby te chillen. Na 2 uur kwam de rest weer terug en gingen we door naar Gunn's Camp waar we de nacht zouden blijven. Dit was ook weer echt helemaal in the middle of nowhere en op ons 6 na geen andere backpackers. De stroom ging pas om een bepaalde tijd aan en hierna gingen we met zn allen koken. Lekker muziekje op de achtergrond. Haardvuurtje aan, en na het eten met n kop thee de hele avond kaarten! Savonds was het pikkedonker en was er op de wind na geen enkel geluid te horen. Voor het eerst hadden we ook bedden die niet kraakten als er iemand omdraaide! Ik sliep heerlijk die nacht! Een lange tijd geleden dat ik zo lekker had geslapen!

De volgende ochtend gingen we op weg naar Invercargill om daar de ferry te pakken naar Stewart Island, het kleine eilandje onderaan NZ. De ferry was een uur lang en toen we dan eindelijk aankwamen op het eiland regende het en was het gewoon slecht weer. Erg jammer, want dit eiland staat er om bekend dat je er kiwis kan spotten! Maar met dit weer bleven we liever binnen.. Op zich ook wel even lekker want het was de eerste keer sinds lange tijd dat we goeie wifi hadden! Dus meteen even weer alles upgedate, met wat mensen geskyped en gewoon even lekker een filmpje kijken. De jongens gingen de ochtend erna met een bootje een grote hike doen. En Dominique en ik bleven op het eiland zelf om lekker rond te lopen en het eiland verder te ontdekken. We konden het samen erg goed vinden en konden dan ook lekker over vanalles kletsen waardoor de ochtend snel omging. In de middag moesten we namelijk weer terug met de ferry. Dat was echt vreselijk.. Het water was ontzettend ruig en de boot vloog alle kanten op. Ik had het gevoel dat al mn eten eruit zou komen en volgens mij had de staff dat ook door want ik kreeg een koude doek in mn nek gelegd. Na eindelijk weer vaste grond onder mn voeten te hebben moesten we helaas meteen weer door in de bus want het was nog wel 4 uur rijden tot we weer in Queenstown aan zouden komen. Lekker misselijk de bus dus in.. Maargoed, tegen de tijd dat we er waren voelde ik me al weer beter. Ik had alleen absoluut geen behoefte aan eten!

Net zoals de vorige keer hadden we weer met Bobby en de bus (ons 6jes dus) afgesproken om wat drankjes te gaan doen. Hier kwamen we de jongens van onze eerdere bus ook tegen en was het een en al gezelligheid. Zij zaten allemaal samen in het zelfde hostel maar ik had expres voor een andere gekozen. Ik wilde even lekker in mn eentje buiten de hele groep zitten. In de 2 vrije dagen erna heb ik zo ongeveer heel Queenstown in mn eentje rondgelopen en ik vond het heerlijk! Sinds NZ heb ik echt geleerd om alleen te zijn en ik ben erachter gekomen dat ik dit best wel fijn vind af en toe. Helemaal met niemand rekening hoeven te houden, doen waar ik zelf zin in heb en als ik soms zin heb om niks te doen, dan doe ik dat gewoon. Ik hoef me aan niemand verontschuldigen of uit te leggen waarom ik niet mee ga. Even lekker me-time :).

In het hostel waar ik zat hadden ze elke avond gratis dinner bij een bar verderop. Kleine porties en heel simpel eten, maar he, ben nog steeds een Nederlander ;). Terwijl ik lekker van mn spagetti met gehaktballen zat te genieten raakte ik aan de praat met 2 andere mensen van het hostel. Ik had ergens een voucher gekregen voor een gratis cocktail dus uiteindelijk zaten we alledrie aan een cocktail. Nadat we deze ophadden stelden zij voor om naar een andere bar te gaan voor een ander drankje. Ik had geen geld bij me, maar ze wilden voor me betalen zijden ze! Uiteindelijk heb ik wel 4 biertjes gehad van ze, ondanks dat ik afsloeg kreeg ik ze gewoon in m hand gedrukt ;). Ook had ik geen ID bewijs bij me maar omdat zij allebei al boven de 30 waren hadden ze die niet nodig. Met het stiekeme trucje dat ik in het midden liep en vol zelfvertrouwen doorliep terwijl zij dan met de bewaker kletsen werkte verdassend goed! Haha! Hele leuke avond met ze gehad en pas op het einde wisten we elkaars namen. Zo grappig eigenlijk, je kan een hele avond met leuke mensen doorbrengen maar je maakt je helemaal niet druk om iets onbelangrijks als namen. Leuke ervaring!

Helaas was het best laat geworden dus toen de bus de volgende dag weer klaarstond was ik nogal brak.. Onze buschauffeur was Tarzan dit keer (ze gebruiken nooit hun echte naam) en het was zijn allereerste trip. Wel jammer want hierdoor liep alles een beetje ongeorganiseerd en vertelde hij amper wat onderweg. Normaal gesproken vertellen de chauffeurs onder het rijden vanalles over geschiedenis of het ontstaan en de verhalen van de vele dingen waar we langs rijden. Gelukkig kon ik leuk kletsen met de mensen om me heen. Na een lange dag rijden kwam we aan in Mount Cook. Er was hier ook een beroemde hike van 3,4 uur. Jamie, Tyler, Dominique en ik hadden daar niet zoveel zin in.. Dus besloten wij een andere hike te doen van 1-2 uur. Prima! Toen we weer terug waren dacht ik mn bed even uit te testen en ben toen in slaap gevallen, haha. Na een tijdje kwam de rest ook weer terug van hun hike en ging ik samen met Danny koken. Die middag hadden we afgesproken om samen eens wat uitgebreider te koken en wilden we onder andere knoflook mee nemen. In het kleine mini winkeltje dat we waren was dat echt mega duur dus had Danny stiekem een teentje in zn zak gestopt! Oh oh.. Haha nouja we hadden heerlijk gegeten! En alle andere backpackers van de bus ook jaloers naar ons kijken. Want ja, wij hadden knoflook! :') Het verbaast me zoiezo dat heel veel van de backpackers vaak gewoon pasta met pot saus eten.. Nu ben ik niet de allerbeste kok en houd ik ook helemaal niet van koken, maar ik zorg toch wel altijd voor dat ik op zn minst gehakt of kip heb met groente erbij! Ik ga echt geen pasta met alleen saus eten.. Dan bespaar ik liever op mn wijntjes als we uitgaan zodat ik wat meer aan normaal eten uit kan geven!

Anyway, morgen weer door naar Christchurch! Mn allerlaatse paar dagen.. :(

Ik houd jullie op de hoogte.

Liefs, Li