Thailand - deel 2

Mn vorige blog geindigd dat we op zouden gehaald worden voor de jungle, dus daar ga ik nu maar verder mee. We werden sochtends inderdaad opgehaald en konden gelukkig onze grote tassen in het hotel laten staan en brachten we alleen onze kleine mee. We zaten met een paar andere lekker achterin de auto gepropt. Deze gekke taxis hebben geen ramen en ook geen deur aan de achterkant. Als de auto dus stilstaat begint iedereen ook spontaan te zweten..

De eerste stop die we maakten op weg naar het dorpje was bij een orchideen en vlinder tuin. We hebben even mooie fotos kunnen maken en gingen daarna weer verder. De tweede stop was bij the "Elephant poopoopaper park". Oftewel, ze maakten hier papier van olifantenpoep. Fantastisch.. Gelukkig gingen we snel weer verder en was de volgende stop het longneck dorpje. We kwamen aan en we zagen meteen al wat olifanten rond lopen, zo gek! We werden bij wat tafels neergedropt en kregen eerst lunch. Daarna konden we rustig rondlopen en kijken. Het dorpje dankt zijn naam aan de vrouwen met hun lange nekken, ze zien dat hier namelijk als een schoonheid. Ze hebben een heleboel van die gouden ringen om hun nek om het zo langer te maken. Het ziet er heel onnatuurlijk en ongemakkelijk uit. Zelfs de kleine meisjes die er rondlopen hebben ook al een paar van die ringen om! Bizar!

Na een tijdje kwam onze gids weer terug en samen met een chineze man met zijn moeder en zoontje van 3 gingen we op weg naar de suikerriet velden. Maar niet voordat we een 'prachtig' traditioneel kleed aankregen.. Het zag er echt verschrikkelijk uit maarja als dat tradities zijn dan moeten we daarin gewoon meedoen natuurlijk! Dus met een machete gingen we op weg. De zon was erg heet en doordat het een open vlakte was, was er geen enkel beetje schaduw.. Daarom dachten we dit even snel te doen zodat we weer terug konden naar het dorpje. We moesten allemaal 5 suikerriet stengels omkappen en daarna op onze schouder meenemen, terug in het dorpje konden we deze in kleine stukjes hakken en in een tas stoppen zodat we die later aan de olifanten konden geven. Zelfs het schattige jongetje van 3 hielp mee met alles in de tas te stoppen ;). Hierna gingen we dan eindelijk naar de olifanten! Wat een grote beesten joh, veel groter als je er ineens naast staat! De huid is ook veel stugger dan ik dacht en het heeft best wel veel grote lange haren! Terwijl we zo die stukjes suikerriet stonden te voeren was 1 van de locals aan het fotos maken. Toen de olifant ineens op zn knieen ging zitten en het 'baasje' van de olifant mij naar hem toe duwde dacht ik dan ook dat het voor de foto was. Maar voordat ik het doorhad tilde die man mij op en lag ik half hangend op die olifant die inmiddels alweer was opgestaan. Ik zat op een olifant! Maar dit wilde ik helemaal niet! Toen we dit boekten zeiden ze ook tegen ons dat we niet op ze zouden rijden maar alleen voeren en later met ze in de rivier zwemmen. Ik wist niet zo goed wat ik moest doen, dit voelde niet echt goed namelijk en ik vond het zielig voor de olifant. Maar het mannetje op de grond naast me bleef maar zeggen dat het goed was en "happy elephant", ja dat zal vast.. Ik kon er niet vanaf dus moest ik maar proberen van het moment te genieten. Terwijl ik zo op die nek zat, stak mn olifant af en toe zijn slurf omhoog en vroeg dan om nog meer suikerriet, dat was best schattig! Ik had ondertussen wel het gevoel van holy shit ik zit op een olifant! Maar omdat het zo tegen mn gevoel in ging kon ik er niet echt van genieten. Ik houd die fotos dan ook voor mezelf en ga die niet op het internet zetten, ik wil het olifant rijden namelijk niet aanmoedigen!

Na een kort ritje kwamen we aan bij de rivier en werden we daarin gedropt. We konden de olifanten wassen en met ze zwemmen. Dit was wel echt zo ontzettend gaaf! Ik zorgde er wel voor dat ik elke x ver genoeg bij zijn poten vandaan was want die had ik liever niet op mn eigen voeten haha! Lekker in het water spelen en ondertussen zelf ook zeiknat zijn waardoor dat prachtige kleedje ook erg zwaar werd en ik bijna met de stroom werd meegesleurd. Na een zielige 'help' kwam een van die mannetjes me redden en stond hij me ongeveer uit te lachen.. Ik ben maar een klein meisje hoor! Na heel veel lachen en fotos later gingen we weer terug naar het dorpje. We kregen nog een overgebleven zak met suikerriet in onze handen geduwd dat we nog even aan de olifanten moesten geven. Maar daar kwamen ineens 3 grote hebberige slurfen van alle kanten aan en Dominique en ik gilden het bijna uit. Help! Als je 3 van die grote beesten om je heen hebt staan voel je jezelf ineens heel erg kwetsbaar en klein! Wel een grappig moment ;)

Hierna was het voornamelijk opdrogen, chillen en kletsen met de andere groepen die ook waren aangekomen. Savonds kregen we een simpele curry als eten en er was daarna nog de optie om mee te doen met een bbq. Nou hadden Do en ik nog steeds geen trek door de kookcursus van die dag ervoor dus we keken lekker toe bij het kampvuurtje. De longneck vrouwen deden nog een dansje en zongen wat en daarna zijn we op tijd naar bed gegaan.

We werden veelste vroeg ruw wakker gemaakt door vechtende honden en huilende babys. We hadden trouwens nog geluk met onze slaapplek. Eerst werden we in een dorm geplaatst waar er 8 mini matrasjes op bamboevloer naast elkaar lagen, maar doordat er zoveel mensen waren werden wij eruit gehaald en kregen we een prive hutje! Nog steeds een dun matrasje op een bamboevloer met een klamboe erboven maar wel gewoon lekker met zn 2tjes! Maar na dus erg vroeg wakker te zijn kregen we ontbijt wat bestond aan een gekookt eitje en 3 harde geroosterde boterhammen. Gelukkig hadden we nog steeds geen erge trek ;).

Na het ontbijt weer in de auto en zouden we gaan whitewaterraften. Met een opblaasbootje over de rivier. Er was 1 stuk waar de rivier erg wild was en we aanwijzingen toegeschreeuwd kregen van de man achterin om overeind te blijven. Dat was het leukste stuk van de hele rivier! Hierna gebeurde er niet zoveel en peddelden we gewoon een beetje saai haha. Nadat we aan het einde van de rivier waren gekomen stond daar alweer lunch op ons te wachten en na de lunch begon het ineens te regenen. We zitten namelijk aan het einde van het regenseizoen dus het regent wat vaker. Wel gewoon warme regen dus het is niet zo heel erg. Toen we op een andere plek werden afgedropt om naar een waterval te lopen moesten we dus even wachten totdat de regen over was. Hierna liepen we 10 minuutjes door de jungle tot we bij de waterval uitkwamen. Het was niet zo'n grote waterval als we gewend waren in Nieuw Zeeland maar een wel een veel leukere, we konden hier vanaf glijden namelijk! Over glibberende stenen naar boven geklommen en vanaf boven aan de waterval naar beneden glijden. Door het snelstromende water was er een soort gladde stenen glijbaan ontstaan, supervet dus! (Geen zorgen mam, er waren allemaal locals bij die ons hielpen en toezicht hielden!) Na uitgespeeld te zijn gingen we weer terug naar Chiang Mai.

Het eerste wat we deden toen we bij het hotel aankwamen was douchen! We waren namelijk nogal smerig door de jungle en alle regen. Ik was verbaasd dat het hotel ons binnen liet! En aangezien we eindelijk weer wat trek hadden zijn we daarna wat gaan eten. Lekker Thais met een wijntje erbij, genieten van het goede leven! Die avond lekker chill filmpje gekeken en iedereen thuis op de hoogte stellen van mn olifanten avontuur :)

De volgende dag moesten we uitchecken in het hotel en gingen we naar een ander hostel. Omdat Dominique die dag erna de Straybus (dezelfde bus als in Nieuw Zeeland) zou ontmoeten en uiteindelijk ook een week mee zou reizen, was het hostel al betaald. Ze had een privekamer met 2-persoonsbed dus ik kon heerlijk gratis een nachtje bij haar op de kamer! Na onze spullen gedropt te hebben gingen we eerst eens brunchen en zouden we daarna een massage doen, vandaag was namelijk een uitrust en meidendagje! We kregen de massage van ex-gevangenen die op deze manier gestimuleerd worden om weer deel uit te gaan maken van de maatschappij. Dit leek ons ook wel mooi om daaraan mee te werken. Uiteindelijk hebben we een traditionele Thaise full body massage gehad van 2 uur! Ze beginnen bij je voeten, benen, rug, armen, handen, schouders en uiteindelijk nek en hoofd. Ze gebruiken hun hele lichaam bij het masseren wat ook weer een hele bijzondere ervaring was. Alles werd gestrekt, opgerold of uit elkaar getrokken. Soms deed het ook wel pijn, maar het was een goeie pijn! Na afloop keken we mekaar ook aan zo van "pfoee" haha best intens! Heerlijk om dat gedaan te hebben! Verder gewoon een rustig dagje. Savonds ging Do de groep van Stray ontmoeten en ben ik naar de zondags markt gegaan. Deze was supergroot en erg gezellig, ik heb er wel 1,5 uur rondgelopen!

Het schoot me toen ineens te binnen dat dit voor mij de eerste keer was dat ik alleen op straat liep. Na vanalles op internet te hebben gelezen en mensen die me waarschuwden had ik het veel erger ingeschat. Het valt me echt alles mee! Laten we zeggen dat ik me 90% veilig voel in mn eentje. Het is meer een kwestie van op je gevoel afgaan. Als mijn gps bijvoorbeeld zegt dat ik moet afslaan in een straatje waar helemaal geen licht is dan ga ik daar dus niet in, en loop ik liever om. En ik heb een klein tasje op mn buik waar ik altijd mn paspoort, geld, bankpas en telefoon in heb zitten dus ik hoef me ook niet druk te maken dat ze die stelen. En ik vond het ook wel even lekker om in mn eentje rustig rond te lopen en te kijken!

Helaas moest ik de volgende dag afscheid nemen van Dominique! Heel gek want we hebben maar 1 week in NZ gereisd en dan nog 1 week samen in Thailand maar het voelt alsof we elkaar al zoveel langer kennen! Het klikte echt heel erg goed en ik ben heel blij dat ik haar toen tegen ben gekomen, en dat we samen door dit bijzondere land hebben gereisd en hele vette dingen hebben gedaan. Na een dikke knuffel en de belofte dat we mekaar weer op zouden zoeken in NL ben ik met de taxi naar het vliegveld gegaan. Ik had namelijk een vliegticket gekocht terug naar Bangkok, ik wilde niet nog eens 12 uur in de trein terwijl ik ook in 1 uurtje kan vliegen!

Dus na een uurtje weer in Bangkok en vanaf daar de trein naar het centrum. Omdat het meteen weer superwarm was, warmer dan in Chiang Mai, wilde ik vanaf daar een taxi nemen. Maar de taxichauffeur wist niet waar het was en zette me halverwege uit.. Is al vaker gebeurt dat de drivers het adres niet weten en dan aan gaan vragen waar ze heen moeten. Euhm hallo, volgens mij is dat toch echt jouw baan! Maargoed, ik hoefde gelukkig nog maar 1 min volgens mn gps. Toen ik op het punt was waar het volgens mijn telefoon was kon ik het dus niet vinden. Wel was er een luxe uitziend hotel, maar geen spoor van mijn hostel.. Ik heb wel 4 mensen gevraagd die het allemaal niet wisten, en ben ik de hele straat maar af wezen lopen. Ik was daarna in staat om gewoon het eerste beste hotel in te lopen en een nieuwe kamer te boeken. Ik besloot om het luxe hotel in te lopen om het te vragen, dan kon ik ondertussen even afkoelen in hun airco. Ik kwam zo ongeveer binnen strompelen en de man achter de balie vroeg meteen "are you okay? So you need water?" En het enige wat ik er uit kreeg was, JA, water!! Terwijl ik neerstortte op de bank keek hij naar mijn telefoon met de beschrijving. Maar dat is hier zegt ie.. huh? Nog maar sinds kort hadden ze op de 3e verdieping een hostel zitten. Hadden ze wel even een bordje buiten kunnen zetten.. Ik was weer eens lekker bezweet dus toen ik mn kamer kreeg aangewezen heb ik meteen mn bikini uit mn tas gevist en naar het zwembad gerend!

Mn plan nu is om even te chillen bij het zwembad en ondertussen naar mn verdere reisplan te kijken en even wat dingen gaan boeken. Ik houd jullie op de hoogte! :)

XX Li

Thailand - deel 1

Na een lange vlucht kwam ik rond half 6 savonds aan op het vliegveld. Ik had mn tas opgehaald en ik ging richting de trein. Ik moest nog overstappen op een andere trein en kwam daarna aan in Ratchatewi. Het zou dan nog maar een klein stukje lopen zijn volgens de beschrijving van het hostel en ik volgde alle aanwijzingen dan ook goed op. Maar helaas, na 10 min gelopen te hebben was ik compleet verdwaalt. Mn GPS wilde ook niet meewerken, het was al een beetje donker en ik liep me kapot te zweten door het ineens warme weer in Thailand. Ik besloot door te lopen en iemand naar de weg te vragen toen ik ineens een paar politiemannen zag. Die waren wel te vertrouwen leek me! Dus met handen en voeten werk engels praten (helaas begrijpen ze hier niet alles) probeerde ik uit te leggen waar ik heen moest. "Wait here" zei één van die mannen terwijl ik een plastic stoeltje kreeg aangewezen midden op de stoep. Euh okay? Maar hij kwam al vrij snel terug en gaf aan dat ik met hem mee moest. Om de hoek stond namelijk zijn motor en ik moest achterop! Nou met mn dikke backpack maar achterop gesprongen en hij manouvreerde zich tussen alle autos, tuktuks en scooters door. Het is een grote chaos op de wegen hier en niemand houd rekening met niemand! Meneer de politie agent ging ook tussen de autos door waarvan ik dacht dat past nooit, maar hij glipte er zo tussen door. Het was maar goed dat ik de weg had gevraagd want ik was dus totaal de verkeerde kant op gelopen.. Niet veel later werd ik keurig voor mijn hostel afgezet en met een big smile heb ik de meneer even erg vriendelijk bedankt. Na ingecheckt te hebben eerst maar even douchen. Ik had mn lange broek vanuit Sydney nog aan en ik had lekker lopen zweten met 30 graden. Dus een koude douche was best wel lekker!

Toen ik de volgende ochtend wakker werd zag ik gelukkig Dominique's gezicht vanuit het bed boven mij verschijnen. We hadden elkaar in NZ op de stray bus ontmoet en waren er achter gekomen dat we op dezelfde dag aan zouden komen in Bangkok (zij dan alleen midden in de nacht) dus we hadden de eerste dagen samen gepland en hetzelfde hostel geboekt. Supergezellig! We hadden maar besloten om gewoon de stad in te lopen en eens rond te kijken, en dan te beginnen bij het grand palace. We zaten wel wat verder van alles af dus we hadden een wandeling van een uur voor de boeg. Op een gegeven moment kwamen we bij een tempel aan en werden we aangesproken door een local. Hij gaf ons een kaart en kruiste vanalles aan wat we moesten zien. Omdat het die dag een nationale feestdag was zouden alle tuktuks die dag langs andere dingen dan normaal rijden en ook maar 10 baht kosten. Terwijl hij dit zei hield hij al een tuktuk aan en omdat we 10 baht echt belachelijk weinig vonden zijn we maar ingestapt. Nou die dingen scheuren dus ook maar gewoon van links naar rechts over de weg heen en gaan best hard! De eerste twee stops waren mooie tempels en daarna dropte hij ons bij het informatiecentrum. Als we daar 15 min binnen zouden blijven zitten dan kreeg hij gratis benzine. Nou vooruit dan maar. Eenmaal binnen hebben we uiteindelijk ook een treinticket naar Chiang Mai geboekt en een jungle track tour waar we zouden gaan zwemmen met olifanten! Nadat dit allemaal betaald was gingen we weer naar buiten en gingen we weer verder met de tuktuk. Hij dropte ons hierna af bij de rivier en wilde ons een boottocht laten doen voor 800 baht. We hadden diezelfde tour ook al ergens anders veel goedkoper gezien dus zeiden we nee. Hij leek hierna ineens een stuk minder vriendelijk.. We vroegen of hij ons bij een groot plein kon droppen en we zijn hierna ook uitgestapt en zelf verder gelopen naar Khao San Road gelopen. Dit is een van de drukste en populairste straten van Bangkok en staat dan ook vol met allemaal kleine winkeltjes en marktkraampjes, hartstikke gezellig maar wel goed op onze spullen passen! Na hier een beetje rond gelopen te hebben gingen we weer op weg naar het hostel. Helemaal kapot en moe kwamen we weer aan na dat lange lopen in de hitte dus meteen lekker douchen en daarna chillen. Die avond had het hostel een gratis kookcursus en hadden we met zn allen groene curry gemaakt. Lekker pittig haha!

De dag erna wilden we graag het grand palace bekijken waar de koning van Thailand woont. Voordat we het terrein dan ook op mochten kregen we een paspoort en tassen check en mochten daarna pas het terrein op. Dat was echt suprergroot en stond vol met allemaal tempels en andere mooie gebouwen. Wat opviel was dat alle gebouwen vol zitten met allemaal kleine steentjes en er is heel veel aandacht besteed aan alle details. Heel erg mooi om te zien! Na een tourtje gehad te hebben en bijna gesmolten waren besloten we weer verder te gaan. We wilden niet nog een keer zo lang in de hitte lopen en dan bijna flauwvallen dus we hadden een taxi terug genomen. Eenmaal terug weer douchen en een beetje optutten. We wilden die avond namelijk maar de skybar gaan (een bar op een van de hoogste torens van Bangkok waar je de hele stad over kon zien) en die was best luxe. Als vrouw moest je namelijk een jurk of lange broek aan, maar dat vonden wij alleen maar leuk! En terwijl we zo bezig waren kwamen we een ander meisje tegen in de badkamer die ook wel mee wilde. Dus gezellig met zn 3tjes in de taxi die ons voor een superchique hotel voor de deur afdropte! Er kwamen meteen een heleboel personeel op ons af die ons de weg wees en met ons mee naar boven ging. Ze zijn hier in Thailand zo beleefd! In elk restaurant of hostel waar je komt behandelen ze je zo dat we ons bijna als de koningin voelen ;). Toen we de lift uitstapte en het balkon opstapte hadden we een prachtig uitzicht over de stad met overal kleine lichtjes en waren we gewoon even stil aan het genieten. Daarna heerlijk een superdure maar ook echt lekkere cocktail gedronken en gezellig kletsen. Er is ook een deel van de film the Hangover hier opgenomen en die mochten we ook even zien. Na veel fotos te hebben gemaakt gingen we weer naar beneden en zijn uiteindelijk in een iets duurder restaurant wat gaan eten. We waren er toch al op gekleed en waren even in de chique stemming :)

De volgende ochtend vroeg op want we zouden om 7.30 worden opgehaald. We gingen namelijk naar de beroemde 'floating markets'. Na een tijdje rijden kwamen we aan en werden we in een smal bootje geduwd om door de waterstraten van de markt te gaan. De markt bestaat uit mensen die links en rechts dingen verkopen, in een bootje aan de kant zitten met hun spullen, of zelfs tussen al het andere 'verkeer' dingetjes probeerden te verkopen. Als je iets wilde kopen werd het bootje stil gelegd en had de verkoper een grote haak waarmee we zijn kant op werden getrokken. Een grote chaos van bootjes dus! Toen we weer op vaste grond stonden was daar ook nog een hele grote markt maar door de hitte en drukte van de vele mensen was ik heel erg duizelig. We zijn maar even gaan zitten om een ijsje te eten! Een uurtje later kregen we ook nog een tour op een speedboat zijden ze, of gewoon een motorbootje zoals wij dat zouden noemen ;). Hierna gingen we weer terug naar Bangkok. Weer even een snelle koude douche genomen en daarna pakten we onze tassen en gingen we op weg naar het trein station.

We hadden namelijk de nachttrein geboekt naar Chiang Mai. We hadden even wat snacks gekocht en om 19.30 vertrok de trein. Zoals altijd gingen we lekker kaarten en een beetje kletsen met de mensen om ons heen. Op een gegeven moment kwam er een vrouwtje langs die alle bedden ging opmaken. Ze klapte een bed boven ons uit waar Dominique sliep en de bankjes waar we op zaten werd mijn bed van gemaakt. Het sliep eigenlijk best wel okay en op het wiegen van de trein viel ik dan in slaap. Tegen 6.00 uur werden we al wakker gemaakt en werden alle bedden weer ingeklapt. Heel gek om wakker te worden en ineens in een andere stad te zijn!

Na een ontbijt van thee en oreokoekjes kwamen we om 9.00 aan in Chiang Mai. We werden bijna omver gelopen door alle taxichauffeurs die ons probeerden over te halen met hun taxi te gaan. Na eentje gevonden te hebben voor een redelijke prijs werden we naar ons hotel gereden. Terwijl we zo door de stad reden zag het er meteen anders uit dan in Bangkok. Daar was het voornamelijk heel groot, veel mensen, grote gebouwen, heel erg veel verkeer en een beetje viezige lucht. Hier was het ineens een vele schonere lucht, was er een beetje groen gras en was het schoner, en ook wat rustiger dan die grote stad. En het was er ook niet zo ontzettend benauwend warm. Nog steeds wel erg warm maar je begon niet meteen na 10 seconden al te zweten. Bij het hotel hadden ze de kamer nog niet klaar dus moesten we helaas nog 1,5 uur wachten maar daarna was de kamer dan wel lekker schoon en koel door de airco. Na wat afgekoeld te zijn de stad verkent en wat lekker eten.

We moesten om 4 uur terug zijn wan toen werden we opgehaald voor een kookcursus! Ze namen ons eerst mee naar de markt om alle ingredienten te kopen en uit te leggen wat alles eigenlijk was. Heel veel groenten hadden we namelijk nog nooit eerder gezien! De kookcursus was echt superleuk en leerzaam! We mochten alles zelf snijden, koken en klaarmaken terwijl zij alles uitlegden en ons hielpen. Uiteindelijk had iedereen 5 gerechten gemaakt. Ik had een thaise soep, een kip en cashewnoten roerbak, loempia's, groene curry en als toetje banaan in kokosnootmelk. Heel erg lekker allemaal en ik heb ook een boekje met alle recepten mee gekregen! Nu al zin om dat thuis ook te gaan maken :). Dominique en ik waren wel echt tonnetje rond en het duurde dan ook wel 1,5 dag voordat we eindelijk weer trek hadden haha.

Na de kookcursus zijn we nog even over de nightmarket gelopen en hebben we een beetje geshopt. Eenmaal terug in het hotel de tassen ingepakt want we zouden de dag erna de jungle in gaan! Maar daarover meer in mn volgende blog :)

X Lianne

Sydney

Ik kwam rond 11 uur aan op Sydney en vanaf daar nam ik de trein en moest ik nog een klein stukje lopen naar mn hostel. Eenmaal daar aangekomen gaven ze aan dat het nog vroeg was en dat de computer nog niet opgestart was en ik daarom nog geen sleutel kon krijgen. Ik was totaal vergeten dat er tijdsverschil was tussen Nieuw Zeeland en Australië! Gelukkig lieten ze me wel al in de kamer en aangezien ik toch ineens 2 uur "extra" had dacht ik even snel douchen en daarna lekker een dutje doen! Ik was best moe namelijk na een korte nacht en de vlucht. Dus na een kort slaapje maar de stad ingegaan. Na een jaar Nieuw Zeeland wat niet zo heel veel inwoners heeft en waar het relatief rustig is,was Sydney, de grote stad, ineens best een groot verschil. Super veel mensen, grote gebouwen, veel verkeer maar ook ineens lekker weer! Ik kon heerlijk in een tshirtje lopen :).
Van de receptie van het hostel had ik gehoord dat ze elke dag gratis tours doen van Sydney dus dat leek me wel leuk. Dus rond 2 uur smiddags liepen we met een groep van ongeveer 30 mensen door de stad. De gids had een microfoontje om en vertelde ondertussen van alles over de geschiedenis en leuke dingen die je echt moest doen. De tour eindigde bij the Operahouse en vanaf daar konden we weer terug lopen. Savonds ging ik lekker op tijd naar bed en na zoveel lopen die dag sliep ik heerlijk.

Ik sliep op een gemixte slaapzaal wat inhoud jongens en meiden door elkaar. Op dat moment was het alleen ik met 5 andere jongens. En zoals je je voor kan stellen was het dus ook een grote bende, overal kleding en borden en weet ik wel allemaal niet op de grond. Ook waren alle ramen en gordijnen dicht dus er hing een hele muffe geur. Ik heb dus meteen alles opengegooid zodat er lekker frisse lucht naar binnen kon. Toen ik savonds terug kwam lagen ze allemaal al in bed mét nog steeds alle ramen en gordijnen open.. Mannen?!?! Zucht.. Op een gegeven moment noemden ze me ook de mama van de kamer haha!

Dag 2 in Sydney ben ik naar de botanical gardens geweest. Heel groot en ook heel erg mooi. Ik houd ervan om door parken of tuinen te wandelen en aangezien dit park heel groot was kon ik er ook lekker lang in rondwandelen. Aan het einde van het park kon ik the operahouse en the harbour bridge zien wat erg mooi was. Verder ook niet zoveel gedaan die dag, gewoon lekker chillen.
Die dag erna wel wat actiever geweest. Ik had de bus naar bondi beach genomen en vanaf daar kon ik een hele mooie wandeling langs de kust doen. Het zou ongeveer 2 uur lopen zijn maar door de warmte en ook omdat het gewoon zo mooi was heb ik vaak een pauze genomen en ben lekker gaan zitten om naar het water te staren. Helaas had ik mn bikini niet meegenomen want ik wist niet dat het zo lekker warm was. Anders had ik echt even een lekkere duik genomen! De wandeling eindigde in Cogee beach en vanaf daar nam ik de bus weer terug. Een lekker dagje!

De daarop volgende dagen vooral veel gelopen. Ik wilde nog naar de blue mountains maar dat is helaas niet meer gelukt. Dus echt heel erg veel gelopen, ik denk elke dag wel 3 tot 4 uur. Gewoon lekker door de stad, de verschillende parken of winkels en alles in me opnemen en om me heen kijken. Sydney is opzich niet zo heel bijzonder wat dat betreft. Het is gewoon een hele grote drukke stad, maar wel erg mooi natuurlijk. Ik vond het ook best wel te vergelijken met Nieuw Zeeland zo ver ik het heb kunnen zien.

Ik zag vooral erg naar Thailand uit! En zondag zou ik Sydney weer verlaten en door naar Bangkok. Ik had mn ticket verkeerd gelezen en was om 6.00 uur al op het vliegveld ipv 8.00 .. Nouja gelukkig was het niet andersom! En het vliegveld had wifi dus ik kon me best vermaken :)
Toen ik eindelijk in het vliegtuig zat zei de piloot "welkom op deze 9 uur durende vlucht.." Huh, wat? Ook daar had ik me dus niet zo in verdiept want ik dacht dat we maar 5 uur zouden vliegen! Niet dus.. :( Gelukkig hadden ze wel een lunch aan boord en kwamen ze geregeld langs met snacks en kon ik ongelimiteerd films kijken!

Inmiddels ben ik alweer 2 dagen in Bangkok en heb ik al echt veel gedaan en leuke ervaringen meegemaakt. Daarover meer in mn volgende blog binnenkort ;)

Liefs Lianne

Bye, bye New Zealand :(

Dus mn laatste paar dagen heb ik in Christchurch door gebracht. We kwamen op zaterdagavond aan en op zondag had ik met Paul en Sally afgesproken. In februari heb ik toen 2 weken bij hun op de boerderij gewoond dus ik kon niet zomaar NZ verlaten zonder even dag te zeggen! Ze kwamen me sochtends ophalen en brachten me savonds ook weer thuis. Het was heel erg leuk om ze weer te zien en ook alle andere vrienden die ik in toen had gemaakt. Na een hele dag weggeweest te zijn nog naar de bar met alle andere vrienden van de Stray bus. En je raad het al.. Weer lekker kaarten met zn allen ;). Voor de dag erna had ik weer met vrienden afgesproken. Dit keer met Nacho en Maureen, een super aardig en leuk koppel die ik toen ik the Orange House in Hastings had ontmoet. Nadat ik ontdekte dat zij ook hier waren leek me dat een leuke reden om nog voor een laatste keer af te spreken. We hebben voornamelijk bijgekletst en rondgelopen. Erg leuk! Ze hadden me heel lief ook bij mn volgende hostel afgedropt. Ik had namelijk een hostel vlak naast het vliegveld geboekt. De volgende ochtend zou mijn vliegtuig om 6.00 sochtends vertrekken, maar omdat het een internationale vlucht was moest ik al om 4.00 op het vliegveld zijn.. Die "nacht" sliep ik dan ook niet veel en ging mn wekker al om 2.30. Opzich best lekker aangezien het nog lekker stil was ;).

Het hele weekend en die dag zelf voelde ik me een beetje down. Ik wilde namelijk nog echt niet weg uit Nieuw Zeeland. Ik heb er 11 maanden gewoond, in hostels maar ook bij kiwis thuis. Verschillende baantjes gehad. Veel gereisd en ontzettend veel plekken gezien. Kiwi vrienden gemaakt en nog veel meer backpackers vrienden van over de hele wereld! Heel veel nieuwe ervaringen gemaakt en dingen voor het eerst gedaan. Ik heb leren koken! En eigenlijk meer dan ik kan opnoemen.. Ik ben echt van dit land en de mensen gaan houden, en na 11 maanden vind ik dat ik mezelf ook wel een halve kiwi mag noemen ;).

Dinsdag in het vliegtuig had ik gevoel dat er aan 2 kanten heel hard aan me getrokken werd. Aan de ene kant Nieuw Zeeland, waar ik écht nog niet weg wilde. En aan de andere kant het gevoel van weer verder willen en uiteindelijk naar huis om iedereen weer te kunnen knuffelen. Eén ding weet ik zeker: ik kom zeker weer terug! Want geloof het of niet, na al die 11 maanden heb ik nog steeds dingen op mn lijstje staan die ik niet heb kunnen doen! Dus die bewaren we gewoon voor later :)

Ik heb in iedergeval ontzettend genoten van dit prachtige land maar nu gaan we weer verder! Op naar nog meer mooie plekken :) Next stop is Sydney! Hier ben ik 5 dagen en daarna vlieg ik voor 3 weken naar Thailand. Daar heb ik echt ook al heel veel zin in!

Ik ga mijn laatste fotos van NZ posten en daarna is dat dele van reis afgesloten! Het volgende blogje zal vanuit Australië komen!

Liefs, Li (de halve kiwi;) )

Back to traveling!

Westcoast:

In de laatste paar weken als aupair heb ik niet meer zoveel bijzonders gedaan. Vaak even afgesproken met Judith en geshopt met nog wat andere aupairs. De laatste week had ik echt heel erg zin om weg te gaan. Lekker weer reizen! Ik had mn tas dan ook al lang ingepakt en het afscheid met de familie ging best makkelijk! Wel gek omdat je zo'n lange tijd onderdeel bent van een familie en ik ook grotendeels ervoor zorgde dat het gezin draaiende bleef. Maar ik was blij dat ik dat niet meer hoefde! Geen verantwoordelijkheid meer voor 4 kids of uberhaupt geen verantwoordelijkheden meer!

Corryn bracht me sochtends naar het vliegveld van New Plymouth, en vanaf daar vloog ik naar Nelson met een overstap op Wellington. Eenmaal in Nelson had ik een shuttelbus naar het centrum en daar wachtte ik dan op de Stray bus. Ondanks dat ik al op zuidereiland was geweest met de campervan leek het me toch heel gaaf om het nog een keer te doen. Maar met de stray bus dit keer, ik had de pas toch al betaald. Toen Romeoo de buschauffeur me oppikte zaten er al 17 andere backpackers in de bus en het was dan ook meteen gezellig kletsen.

We sliepen die avond in een klein gezellig hostel in the middle of nowhere in Abel Tasman. De volgende ochtend hadden we optie tot wat activiteiten. Ik had de watertaxi gedaan! Met de boot een mooie tocht over het prachtige meer en daarna afgedropt worden om zelf terug te lopen. Het was echt een hele mooie dag en het zonnetje scheen lekker. De wandeling was dan ook erg mooi! Wijde uitzichten over het meer, uitrusten in de vele baaitjes en de frisse lucht door de bossen. In totaal hebben we er 4,5 uur over gedaan! Ik was helemaal gesloopt! Maar daardoor sliep ik extra lekker. De dag erna weer op tijd opstaan en weer op weg in de bus. Richting Westport dit keer. Daar was niet zoveel te beleven en ik heb ook niet de activiteit gedaan hier. Met de achtergebleven mensen die dit ook niet gingen doen hebben we gezellig de hele avond gekaart (wat we hier echt ontzettend veel doen!). Door naar Franz Josef! We hadden hier voor $20 pizzafest. Wat inhield dat de pizza's maar binnen bleven stromen, je kon zoveel eten als je wilde! Geen idee tot hoever ik ben gekomen, maar ik was trots op mezelf haha! In de ochtend erna gingen veel mensen met de helikopter naar de top van de glacier maar dat was mij iets te duur. De rest wilde naar het uitkijkpunt lopen voor de glacier maar die had ik al gedaan in de zomer. Dus ik bleef heerlijk in mn eentje achter. En dat vind ik echt wel even lekker af en toe! Je zit vaak met zoveel mensen om je heen dat een wandeling in je eentje even rust geeft. Ik voelde me ook niet al te top (iedereen in de bus was verkouden, en ze hadden mij ook lekker aangestoken..) dus ging ik ook op tijd naar bed. Na Franz Josef kwam het mooie Wanaka! Na aangekomen te zijn gingen we meteen op weg om de 'beroemde Wanaka Tree' te bekijken. Het was erg koud dus ik snap ook niet waarom we ijsjes gingen eten toen, maar het was heel erg lekker! Voor het eerst in mn leven dat ik chocolade sorbet ijs zag! Ik kan me al niet eens meer herinderen wanneer de laatste keer was dat ik chocolade ijs had gegeten, en nu kon het weer! (Lactose intolerant..) Ik voelde met het gelukkigste meisje op aarde! :) Dus met bevroren vingers lekker ons ijsje opsmikkelen en de boom opzoeken. Naja, dat was dus ook gewoon een boom. Midden in het water. We vonden er niet zoveel bijzonders aan.. Maar snel besloten om weer terug te gaan en een warme douche te nemen. Savonds in de bar 'inapropiate bingo' spelen wat hilarisch was, en daarna zoals altijd lekker de hele avond kaarten. De volgende ochtend vol energie uit bed gesprongen want ik ging samen met Phil in een minivliegtuigje vliegen!! We zouden voor 20 min lang in zo'n klein vliegtuigje voor maar 3 personen boven de stad Wanaka en het meer vliegen en hij mocht het stuur (geen idee of het een stuur word genoemd in een vliegtuig?) bedienen. Zelf opstijgen, bochtjes maken en landen. Ik mocht dan gratis achterin zitten om mee te genieten. En wat was het genieten!! Prachte uitzichten waar we heel ver konden kijken en de hele stad konden overzien. Nadat Phil ons netjes op de grond had gezet kwam Romeoo ons alweer ophalen om door te gaan naar Queenstown.

Op de weg naar Queenstown stopten we vaak om fotos te maken. Wanaka, Queenstown en daartussen is echt prachtig namelijk! Ik denk zelfs dat ik die omgeving het mooiste plekje van NZ vind!

Eenmaal in Queenstown aangekomen was het meteen supergezellig. Het is een grote stad maar doet aanvoelen als een klein dorpje. Schattige winkeltjes, vele kleine straten en ook een gezellige drukke haven. Ik heb hier dan ook veel rondgelopen om de hele sfeer in me op te kunnen nemen. Die avond hadden we met de hele bus en Romeoo afgesproken om met zn allen een drankje te doen. Aangezien het weekend was, was het veelste druk en konden we op veel plekken niet eens naar binnen. Ik had het dan ook wel gezien en ging samen met wat anderen terug.

De volgende ochtend hadden we een vrije dag en die heb ik voornamelijk met Jill en Elisa doorgebracht. Veel mensen deden een activiteit zoals bungyjuming maar aangezien ik al zoiets in Februari met Eline had gedaan, sloeg ik dit keer over. Niet zo heel veel bijzonders gedaan die dag, gewoon lekker rond slenteren. En niet al te laat naar bed want de dag erna zouden we om 6.30 worden opgehaald door de Stray bus om het diepe zuiden van NZ te gaan doen.

Deep South:

Dus inderdaad vroeg opstaan die dag. Er waren maar 2 anderen van onze bus, Blaze en Jan. En 3 van een eerdere bus, Dominique, Simon en Danny. Heerlijk maar met zn 6en dus! We gingen meteen op weg zodat we op tijd de boottocht in Milford Sound konden doen. Ik had deze tocht al eerder gedaan dus bleef bij de bus om gezellig samen met de buschauffeur Bobby te chillen. Na 2 uur kwam de rest weer terug en gingen we door naar Gunn's Camp waar we de nacht zouden blijven. Dit was ook weer echt helemaal in the middle of nowhere en op ons 6 na geen andere backpackers. De stroom ging pas om een bepaalde tijd aan en hierna gingen we met zn allen koken. Lekker muziekje op de achtergrond. Haardvuurtje aan, en na het eten met n kop thee de hele avond kaarten! Savonds was het pikkedonker en was er op de wind na geen enkel geluid te horen. Voor het eerst hadden we ook bedden die niet kraakten als er iemand omdraaide! Ik sliep heerlijk die nacht! Een lange tijd geleden dat ik zo lekker had geslapen!

De volgende ochtend gingen we op weg naar Invercargill om daar de ferry te pakken naar Stewart Island, het kleine eilandje onderaan NZ. De ferry was een uur lang en toen we dan eindelijk aankwamen op het eiland regende het en was het gewoon slecht weer. Erg jammer, want dit eiland staat er om bekend dat je er kiwis kan spotten! Maar met dit weer bleven we liever binnen.. Op zich ook wel even lekker want het was de eerste keer sinds lange tijd dat we goeie wifi hadden! Dus meteen even weer alles upgedate, met wat mensen geskyped en gewoon even lekker een filmpje kijken. De jongens gingen de ochtend erna met een bootje een grote hike doen. En Dominique en ik bleven op het eiland zelf om lekker rond te lopen en het eiland verder te ontdekken. We konden het samen erg goed vinden en konden dan ook lekker over vanalles kletsen waardoor de ochtend snel omging. In de middag moesten we namelijk weer terug met de ferry. Dat was echt vreselijk.. Het water was ontzettend ruig en de boot vloog alle kanten op. Ik had het gevoel dat al mn eten eruit zou komen en volgens mij had de staff dat ook door want ik kreeg een koude doek in mn nek gelegd. Na eindelijk weer vaste grond onder mn voeten te hebben moesten we helaas meteen weer door in de bus want het was nog wel 4 uur rijden tot we weer in Queenstown aan zouden komen. Lekker misselijk de bus dus in.. Maargoed, tegen de tijd dat we er waren voelde ik me al weer beter. Ik had alleen absoluut geen behoefte aan eten!

Net zoals de vorige keer hadden we weer met Bobby en de bus (ons 6jes dus) afgesproken om wat drankjes te gaan doen. Hier kwamen we de jongens van onze eerdere bus ook tegen en was het een en al gezelligheid. Zij zaten allemaal samen in het zelfde hostel maar ik had expres voor een andere gekozen. Ik wilde even lekker in mn eentje buiten de hele groep zitten. In de 2 vrije dagen erna heb ik zo ongeveer heel Queenstown in mn eentje rondgelopen en ik vond het heerlijk! Sinds NZ heb ik echt geleerd om alleen te zijn en ik ben erachter gekomen dat ik dit best wel fijn vind af en toe. Helemaal met niemand rekening hoeven te houden, doen waar ik zelf zin in heb en als ik soms zin heb om niks te doen, dan doe ik dat gewoon. Ik hoef me aan niemand verontschuldigen of uit te leggen waarom ik niet mee ga. Even lekker me-time :).

In het hostel waar ik zat hadden ze elke avond gratis dinner bij een bar verderop. Kleine porties en heel simpel eten, maar he, ben nog steeds een Nederlander ;). Terwijl ik lekker van mn spagetti met gehaktballen zat te genieten raakte ik aan de praat met 2 andere mensen van het hostel. Ik had ergens een voucher gekregen voor een gratis cocktail dus uiteindelijk zaten we alledrie aan een cocktail. Nadat we deze ophadden stelden zij voor om naar een andere bar te gaan voor een ander drankje. Ik had geen geld bij me, maar ze wilden voor me betalen zijden ze! Uiteindelijk heb ik wel 4 biertjes gehad van ze, ondanks dat ik afsloeg kreeg ik ze gewoon in m hand gedrukt ;). Ook had ik geen ID bewijs bij me maar omdat zij allebei al boven de 30 waren hadden ze die niet nodig. Met het stiekeme trucje dat ik in het midden liep en vol zelfvertrouwen doorliep terwijl zij dan met de bewaker kletsen werkte verdassend goed! Haha! Hele leuke avond met ze gehad en pas op het einde wisten we elkaars namen. Zo grappig eigenlijk, je kan een hele avond met leuke mensen doorbrengen maar je maakt je helemaal niet druk om iets onbelangrijks als namen. Leuke ervaring!

Helaas was het best laat geworden dus toen de bus de volgende dag weer klaarstond was ik nogal brak.. Onze buschauffeur was Tarzan dit keer (ze gebruiken nooit hun echte naam) en het was zijn allereerste trip. Wel jammer want hierdoor liep alles een beetje ongeorganiseerd en vertelde hij amper wat onderweg. Normaal gesproken vertellen de chauffeurs onder het rijden vanalles over geschiedenis of het ontstaan en de verhalen van de vele dingen waar we langs rijden. Gelukkig kon ik leuk kletsen met de mensen om me heen. Na een lange dag rijden kwam we aan in Mount Cook. Er was hier ook een beroemde hike van 3,4 uur. Jamie, Tyler, Dominique en ik hadden daar niet zoveel zin in.. Dus besloten wij een andere hike te doen van 1-2 uur. Prima! Toen we weer terug waren dacht ik mn bed even uit te testen en ben toen in slaap gevallen, haha. Na een tijdje kwam de rest ook weer terug van hun hike en ging ik samen met Danny koken. Die middag hadden we afgesproken om samen eens wat uitgebreider te koken en wilden we onder andere knoflook mee nemen. In het kleine mini winkeltje dat we waren was dat echt mega duur dus had Danny stiekem een teentje in zn zak gestopt! Oh oh.. Haha nouja we hadden heerlijk gegeten! En alle andere backpackers van de bus ook jaloers naar ons kijken. Want ja, wij hadden knoflook! :') Het verbaast me zoiezo dat heel veel van de backpackers vaak gewoon pasta met pot saus eten.. Nu ben ik niet de allerbeste kok en houd ik ook helemaal niet van koken, maar ik zorg toch wel altijd voor dat ik op zn minst gehakt of kip heb met groente erbij! Ik ga echt geen pasta met alleen saus eten.. Dan bespaar ik liever op mn wijntjes als we uitgaan zodat ik wat meer aan normaal eten uit kan geven!

Anyway, morgen weer door naar Christchurch! Mn allerlaatse paar dagen.. :(

Ik houd jullie op de hoogte.

Liefs, Li

Aupairlife - deel 2

Nog maar 2 weken als aupair en dan zijn de 3 maanden werken al weer over! Om heel eerlijk te zijn: ik kijk er naar uit! Weer lekker verder reizen en mooie dingen gaan zien ipv zo op 1 plek blijven. Alhoewel ik hier ook al best wel veel gezien heb!

Een aantal weken geleden ben ik samen met een andere aupair Emma, op pad geweest. We hebben de "surf highway" gereden, wat een grote roadtrip langs strandjes is om de mount. Taranaki heen. Ondanks de regen en het slechte weer was het erg gezellig en hebben we toch alles op ons lijstje kunnen doen. Zo wilden we een van de parken in. Door de regen was het erg modderig maar we besloten toch gewoon te gaan lopen. En ja, je raad het al.. Ik ging onderuit!! Na flink gelachen te hebben besloten we maar weer voorzichtig terug te lopen. Ik mocht heel lief Emma's sjaal lenen om op te zitten want mn hele achterste was nogal vies.. Hoe leuk het ook was om eindelijk een vriendin in de omgeving te hebben, na 1,5 week moesten we alweer afscheid nemen omdat Emma weer verder ging.

Gelukkig nam de familie me ook mee met leuke uitstapjes zoals de musical "Beauty and the beast", en zijn we wezen schaatsen. Of nouja, ik met de kids. De ouders bleven aan de kant staan en lieten het aan mij over aangezien ik de "expert" was in schaatsen ;). Wat nog even vies tegenviel, want ik stond nog geen minuut op het ijs of Eva (5) hing aan mn been dat ze hulp nodig had. Boem! En we lagen op de grond.. Ze was er dan ook snel klaar mee en ik kon gezellig verder schaatsen met Cohen (7), we hebben samen echt dubbel gelegen om zijn schaatskunsten ;).

Maar doordeweeks moet er natuurlijk wel gewerkt worden! Om 7 uur opstaan en de kids klaar maken voor school en wegbrengen. De oudste twee, Joel (11) en Theo (9) doen eigenlijk alles zelf, ik moet ze alleen aanspreken dat ze niks vergeten zijn. En ik help de jongste 2 dan. Als ik terug kom plof ik eerst meestal op bank en kijk wat tv voordat ik de hele bende mag gaan opruimen. Tegen de tijd dat ik ze weer op moet halen is het hele huis keurig netjes, en een uur laten ligt alles weer overhoop.. Waar doe je het eigenlijk voor?! Maarja, dat zal wel de struggle van elke ouder zijn..!

Een paar weken terug had ik helaas flink de griep te pakken. Ik voelde me ontzettend beroerd en lag vrijwel alleen maar in bed. Wat ongeveer zo ging: ik werd wakker en strompel uit bed. Probeer zo goed mogelijk de kids te helpen en daarna naar school te brengen. Ik kwam terug en dook meteen weer mn bed in. Dan ging rond half 2 mn wekker zodat ik ze weer op kon halen. Waarna ik weer in slaap voel viel in op de bank en de kids me wakker maakten als ze me nodig hadden.. Niet echt ideaal, maar het werkte! En dat ging zo voor een hele week! Gelukkig was het daarna over en voelde ik me weer stukken beter. Elise (de moeder) had inmiddels wat warme kleding voor me gekocht omdat ik het altijd zo koud heb, superlief van dr! Want ja, het is hier dan ook winter. Maar de jongens gaan nog steeds in korte broek en zonder schoenen naar school.. Gekke kiwi's!

Ergens halverwege hadden de kids ook nog eens 2 weken vakantie! De eerste week had ik ook lekker vakantie en ik heb voornamelijk lekker niks gedaan. Gewoon uitslapen en heel veel boeken lezen! De tweede week moest Elise weer aan het werk dus had ik de kids de hele dag alleen. Vaak waren er een paar bij vriendjes spelen of kwamen opa en oma langs om ze allemaal mee te nemen naar de speeltuin. Ik had ze gelukkig dus niet altijd alle 4 ;). De jongste 2 vroegen al de hele week of ze naar het zwembad mochten en toen de oudste 2 weg waren, heb ik ze dan eindelijk mee genomen om te zwemmen. Met 1 kind dat niet kan zwemmen dus constant aan je arm hangt en de andere die alleen in het ondiepe kan zwemmen was dat best een uitdaging! Maar het was leuk! Zo was Eva nog nooit in het diepe bad geweest en nu kon ze daar samen met mij in en had ze de grootste lol. Cohen zat voornamelijk in de glijbaan en was helemaal gelukkig. Na wat voelde als 5 uur vond ik het wel genoeg geweest en gingen we ons omkleden. Bleek dat we er nog maar 2 uur waren! Haha het is toch wat minder ontspannend als je constant op 2 kids moet letten ;). De allerlaatste dag ben ik nog met alle vier de kids naar de nieuwe minions film geweest. Na 5 min gaf Eva al aan dat ze moest plassen. Zucht, oke dit word gezellig. Na 10 min wilde ze even in de spiegel kijken maar dit kon ze zelf doen want ze wist waar het toilet was. Na 20 min kreeg ik eerst een jas, daarna schoenen, maillot en vest op mn schoot gegooid. (Ik voelde me de ultieme moeder..) En na 30 min hing ze al huilend over me heen of we al naar huis gingen. "Uhh nee, we hebben nog een uur." Help! Gelukkig was ze een poos stil met een spelletje op mn telefoon en vond ze het geweldig om languit in het gangpad te gaan liggen. Ik kon me er niet meer druk om maken! Gelukkig zaten de jongens met open mond te kijken! :)

Twee weken terug kwam ik in contact met een andere aupair Svenja, en we besloten af te spreken. Ze bracht nog een ander meisje, Jana, mee en zo had ik eindelijk weer wat vrienden ;). Ze gaf aan dat er een groepsapp is van alle aupairs in Taranaki, en aangezien het kalfseizoen net is begonnen er inmiddels een hele boel nieuwe aupairs in de omgeving zijn! Ze wilden met een aantal naar Waitomo om de glowworm caves te bezoeken. Ik had nog een voucher liggen voor 1 van de grotten, dus ik wilde graag mee! Ik zou samen met 3 andere meiden op zaterdag erheen rijden, en er waren nog 2 andere autos die op vrijdag al gingen. Allemaal duitse meisjes! Uiteindelijk waren het 10 duitsers en ik :'). Een van de meisjes Judith gaf al aan dat ze zo blij was dat ze bij mij in de auto zat, want dat konden ze tenminste Engels praten!

We gingen rond 6 uur al op weg en na 3,5 uur rijden kwamen we aan in Waitomo. Helaas kregen we daar de te horen dat de tours niet doorgingen omdat de groten vol stonden met water.. De meiden hadden de optie om zich voor de volgende ochtend in te schrijven wat ze toen maar hebben gedaan. Omdat ik een voucher had voor een andere cave zijn we toen naar mijn tour gereden (1 min verder op), maar deze grot stond ook vol. De enige optie voor mij was om een andere tour te doen die diezelfde middag nog vertrok. Aangezien ik de voucher had en dus niks hoefde te betalen vond ik dat geen probleem (de voucher was $200 waard). Omdat het nog vroeg was hebben we eerst nog een wandeling gemaakt door het bos en zijn we daarna wezen lunchen. Na de lunch besloten de andere meiden ergens heen te rijden en een langere wandeling te doen en ging ik op weg om mijn tour te doen. Aangezien deze 5 uur zou duren hadden we afgesproken dat de meiden die in mij auto zaten meegingen met de rest op weg naar het hostel. Ik zou dan laten in mn eentje die kant op gaan.

De tour die zou gaan doen was een 'droge tour' dus we zouden niet in het water gaan. We kregen een paar mooie overals aan en een harnas met touwen. We begonnen met een kleine wandeling waar we ons zelf aan een touw moesten vastklikken zodat we niet perongeluk naar beneden konden vallen (lucky me!!). Op een gegeven moment kwamen we bij een platform aan en vanaf hier zouden we 100 meter naar beneden abseilen. Supervet! Terwijl we zo abseilend naar beneden gingen zakten we langzaam aan in de "lost world cave". En dat was echt magisch! Het was een hele grote open ruimte vol met ruige grote rotsblokken. Er was maar een kleine opening waardoor wij heen waren gekomen maar dit gaf de cave een klein beetje licht. Het was een beetje mistig maar er kwamen wat zonnestralen door de opening wat het nog mooier maakte. Halverwege bleef ik dan ook even hangen om dit gewoon even allemaal in me op te nemen. Maar er werd al geroepen dat ik niet te lang stil kon blijven hangen want we moesten als een groep tegelijkertijd beneden komen. Eenmaal beneden aangekomen werden we vlak naast de wilde rivier gedropt die door de cave stroomde. Hierna moesten we wat omhoog klimmen aan de rechterkant en kwamen we dan in de echte cave uit. Hier was dan ook geen licht en moesten we onze hoofdlampen aan doen. Heerlijk klimmen en klauteren over grote rotsblokken terwijl we vast zaten aan een touw. (Wist ik zeker dat ik een keertje niet zou vallen!) Ergens halverwege klommen we in een kleinere grot en moesten we onze lampen uitdoen zodat we konden zien dat de hele grot was gevuld met glowworms. Prachtig! Na een momentje van 'ooh' en 'aah' moesten we weer naar boven. Op een hele ouderwetse ladder.. Een hele lange ladder.. Na die helemaal te beklommen hebben waren we bijna aan het einde en tegen de tijd dat we weer buiten stonden was het al helemaal donker buiten. Ik was helemaal uitgeput van de 3,5 uur rijden in de ochtend en daarna nog een tour van 5 uur, dus toen ik bij de auto kwam ging ik eerst gewoon even voor 10 minuutjes zitten. Aangezien ik daar koud van werd toch maar gaan rijden. Het hostel was namelijk een uur verder op. Na eindelijk daar aangekomen te zijn hadden de meiden gelukkig nog wat eten voor me overgehouden en met een kop thee viel ik al bijna in slaap. Snel lekker mn bed ingekropen en binnen 5 minuten was ik in slaap.

De volgende ochtend weer op tijd opstaan want nu hadden alle andere meiden hun tour en ik moest ze rijden! Aangezien ik nog steeds moe was heb ik maar een dutje gedaan op de achterbank terwijl ik op ze wachtte. Nadat ze terug waren moesten we namelijk weer 3,5 uur rijden naar Hawera! Al met al erg vermoeiend het was zeker leuk!

Toen ik dan eindelijk thuis kwam vroeg Corryn (de vader) of ik nog even bij Cohen wilde kijken want hij wilde mn verhalen horen. Dus ik nog eventjes zachtjes langs geweest en hij bestookte me meteen met een heleboel vragen en hij was super enthousiast. Ik zei dan ook dat als hij later groot dit ook maar moest doen. "Nee", zei die. "Ik weet al wat ik later ga doen als ik groot ben. Dan ga ik naar Nederland en kom ik jou opzoeken". Nawwwhh wat een schatje!!

Ik heb elk weekend vrij en mag dan lekker doen waar ik zin in heb. Wat meestal begint met geen wekker zetten, want er is toch niks lekkerder om natuurlijk wakker te worden om 7.30 van schreeuwende en huilende kinderen die ruzie maken om de afstandsbediening.. (Ik zit serieus te twijfelen of ik ooit nog wel kinderen wil! :o Zelfs als je even naar de wc wilt heb je geen privacy want dan bonken ze op de deur net zolang tot je open doet!).

Het afgelopen weekend was het erg mooi weer en wilden Matthieu en ik samen de berg gaan beklimmen. We kenden mekaar van de Orange House in Hastings en waren dan ook blij verast nadat we er achter kwamen dat we nu allebei op het moment in Taranaki zijn. Daarom moesten we zeker even even gezellig samen wat doen! Mount. Taranaki it is! We vertrokken vroeg in de ochtend en begonnen met een kleine wandeling van 1,5 uur. Overal was sneeuw en het pad was erg ijzig en dus erg glibberig! 3 x raden wie er het eerst op de grond lag.. Hierna liet ik Matt maar voor me lopen zodat ik beter kon zien waar ik wel en niet kon lopen. Het pad bestond voornamelijk uit traptreden en het gebeurde dan ook wel een paar keer dat mn ene voet zo doorgleed naar de volgende tree en ik in een ongemakkelijke spagaat kwam, tegen de tijd dat Matt doorhad dat ik niet meer vlak achter hem liep en zich wilde omdraaien stond ik al weer op 2 benen en deed ik net alsof er niks aan de hand was haha. Halverwege was er een klein riviertje waar we over heen moesten door op grote stenen te stappen. Maar er lag alleen wel sneeuw op de stenen. Dus halverwege de rivier kwam ik vast te staan. Ik wist namelijk zeker dat als ik mm voet zou opliften ik mn balans zou kwijt raken en ik de rivier zou belanden! "Help!" Gelukkig kwam Matt me redden en ben ik niet nog een keer gevallen :). Aan het einde van de wandeling deden we nog een mini 10 minuten wandeling naar een waterval en daarna besloten we de 4 uur durende omhoog te klimmen naar de top. Ondanks alle sneeuw was de zon wel erg warm en ging al snel 1 laag kleding uit, en een uur later nog 1 tot ik overbleef in mn hemdje met mn jas eroverheen. Na 3 uur geklommen te hebben kwamen we een koppel tegen die ons adviseerde om niet verder naar boven te gaan. We hadden niet de juiste spullen voor dat. We konden wel naar rechts afslaan want daar was een berghut waar we even van de zon konden genieten. Dit hebben we dus ook maar gedaan. Na 10 minuten in het zonnetje verdween de zon ineens achter de berg en binnen enkele seconden was de hele berg omringd door wolken. We besloten dat het tijd was om weer naar beneden te gaan. Het was ook ineens weer koud dus alle lagen kleding konden weer aan! Na de wandeling naar beneden gehad te hebben vonden we dat het tijd was voor wat warms dus hebben we even lekker gelunched met een warme kop thee. Na weer opgewarmd te zijn moesten we dezelfde route van 1,5 uur weer terug en waren we rond 6 uur savonds weer terug bij de auto. Die nacht sliep ik als een baby!

Corryn zorgt voor ongeveer 60 koeien en heeft zelf 20 kalfjes als hobby. Afgelopen vrijdag moesten die gewogen worden en aangezien ik hier al eerder mee had geholpen vroeg hij of ik weer mee wilde helpen. Samen met zijn vader gingen we aan de slag. Na alle koeien uit de wei gehaald te hebben moesten ze in een soort hek (weet de naam niet) en Corryn gaf ze dan een vitamine prik en opa een ander soort gel op de rug (ook geen idee hoe je dat noemt) waarna ze de koeien de weegschaal opstuurde waar ik ze woog en alles opschreef. Was best leuk!

Terwijl ik dit zo schrijf moet ik ineens denken aan hoe lastig het soms is om de Nederlandse woorden te herrinderen. Aangezien alles in het engels is en ik, op skypen met mn ouders na, helemaal mn eigen taal niet meer spreek vergeet je soms gewoon wat woorden. Zo kwam er laats een man naar me toe die Nederlands tegen me begon te praten en ik automatisch terug antwoord "goedemiddag, how are you?". Of dat ik met mn ouders aan het skypen was en vertelde dat ik zo moest ophangen want ik moest met de auto naar de garage. Waarom? "Ja, de batterij was plat". Huh? Of ik bedoelde dat de accu leeg was vroeg mn vader. Uhh, ja dat dus haha! Het is gewoon zo gek dat je hersenen ineens in een andere taal denken! Maar alleen maar goed voor mn Engelse vaardigheden natuurlijk! Ik zit dit te typen in mn kamer en elke 5 min hopt Eva naar binnen om te kletsen, en ze verteld me net dat mn Engels heel erg goed is! Jippie :)

Nou dat was t wel weer voor de afgelopen 3 maanden. Ik kwam er achter dat ik ook al heel lang geen fotos meer heb geplaats van NZ dus dat zal ik nu ook wel even doen!

Oh en voor ik het vergeet: heel erg bedankt voor alle leuke en lieve kaartjes die ik heb gekregen voor mn verjaardag! Mn kast hangt er vol mee :)

Liefs Lianne

Aupair life

Na Fiji had ik 2 dagen in Hastings om wat laatste dingen te regelen en voor de laatste keer afscheid te nemen van mn vrienden in the Orange House. Met letterlijk mn allerlaatste geld nog de auto getankt en zaterdag ging ik dan op weg! Op naar Hawera waar ik was aangenomen als aupair! Had ik nog nooit eerder gedaan maar aangezien alle backpackers baantjes opraken en niet echt meer nodig zijn in de winter ben ik gewoon wat gaan zoeken. Ik kwam een advertentie tegen van een familie met 4 kids die een aupair nodig hadden voor doordeweeks. Nadat ik een sollicitatie had gestuurd en daaropvolgend een skype gesprek was ik aangenomen! (Dit was allemaal al geregeld voordat ik naar Fiji ging).

Na 3 uur rijden kwam ik aan in Hawera en werd ik welkom geheten. Het gezin heeft 4 kinderen waarvan 3 jongens. 11, 9 en 7 jaar. En een meisje van 5. Best wel druk maar ik dacht het wel aan te kunnen ;). Ik werk 5 dagen in de week en krijg daar $170 dollar voor. Ik heb een eigen kamer en hoef verder niks te betalen voor accomodatie of eten. Prima geregeld dacht ik zo! Het was namelijk geen grapje dat ik blut was.. Ik probeer nu ook helemaal niks uit te geven op het hoognodige na zodat ik weer lekker kan sparen. Aangezien het hier winter begint te worden en ik een echte koukleum ben vond ik een nieuwe trui wel een noodgeval!

Sochtend word ik wakker om 7.00 uur en help ik de kids met het ontbijt en klaar maken voor school. De eerste dag was nog een beetje onwennig natuurlijk maar gelukkig weten de kids zelf al hoe alles hoort te gaan. Toen ik ze helemaal klaar had voor school en ik aangaf dat ze jas en schoenen aan moesten gaven ze aan dat ze dat nooit deden.. Ik dacht dat ze me aan het uittesten waren maar ze bleven volhouden dat ze niet per se schoenen aan moeten. Naja zal wel, dacht ik bij mezelf. En eenmaal op school zag ik dat de helft van de kids inderdaad zonder schoenen loopt! Ik vind t maar raar hahah.

Als ik dan weer terug ben draai ik 1 of 2 wasjes (ja, elke dag! 4 kinderen maken een hoop was!!). En ruim ik t huis een beetje op. Bedden recht trekken en speelgoed aan de kant enzo. Plus vaatwasser in en uitruimen. 1x per week stofzuigen, dit doe ik inmiddels al 2x per week want ander is t echt n zooitje.. ;). En badkamers schoonmaken enzo en af en toe boodschappen. Verder gewoon chillen en kan ik doen waar ik zelf zin in heb. Tegen 3 uur smiddags haal ik de kids dan weer van school en houd ze bezig tot aan 5 uur wanneer de ouders thuis komen. Soms kook ik of bereid alvast wat voor. Het is allemaal best makkelijk als een aupair ;).

Behalve dan de kids.. Dat zijn echt monstertjes af en toe! Met 3 drukke jongens en 1 bijdehand meisje is t af en toe echt een uitdaging! Gelukkig zijn ze inmiddels aan mij gewend ik aan hun, en heb ik zo ook mn trucjes om ze stil te krijgen ;). Soms kunnen ze gelukkig ook best lief zijn hoor!

Ik ben hier inmiddels al weer een maand en het plan is om nog tot halverwege augustus hier te blijven. Ik hoop dan genoeg geld gespaard te hebben om weer lekker te kunnen reizen. Ik wil dan weer verder op de Straybus dus in de tussentijd probeer ik hier mn auto te verkopen, dat gaat helaas ietsje minder makkelijk als ik had gedacht.. Maar de familie hier helpt me en ik heb nog eventjes voordat ik wegga.

In mn vrije weekends heb ik het hier al een beetje verkend. Onder andere Mount Teranaki wat mijn prachtige uitzicht is recht vanuit mn slaapkamer! Ook ben ik naar New Plymouth geweest, een wat grotere stad dichtbij, en heb daar lekker uren lang rondgedwaald in het park. Hier in NZ hebben ze zoveel andere planten, bomen, vogels enz. Ik vond t heerlijk relaxed :). Ergens midden in het park kwam in nog een mini dierentuin tegen dus ik was helemaal gelukkig! Verder nog niet zo heel veel gedaan hier. Hawera is best klein dus ik heb nog niet echt andere mensen van mijn leeftijd ontmoet, wel veel familie die erg aardig zijn. Opzich vind ik het wel prima! Ik ben nu onderdeel van de familie en leer hoe het echte kiwi leven is. Al heel veel nieuwe woorden geleerd die voor mij nergens op slaan haha, en al veel lekkere recepten mogen proeven. De echte "kiwi experience"!

Voorlopig vermaak ik me wel hier!

Fiji!

Na 3 maanden in Hastings en hard werken (oke niet altijd voor mij..) dachten we dat het wel tijd was voor een vakantie! Na wat overwegen en onderzoek hadden we besloten om voor Fiji te gaan. Lekker warm op een tropisch eiland :)

Op 17 maart uit Hastings vertrokken, 1 nachtje in Auckland en de volgende dag vroeg met het vliegtuig naar beter weer! En dat was het zeker.. Meteen bij aankomst kwam ons warmte en een stralende zon tegemoet. In de ontvangsthal stonden een paar mannen klaar met een gitaar om ons een welkomstlied te zingen. Hoe leuk is dat?! Hierna met de taxi door naar ons eerste resort: smugglers cove. Iedereen was er erg vriendelijk en het resort lag direct aan het strand, heerlijk. De dag erna besloten we de bus te nemen om de binnenstad van Nadi te verkennen. De bus was n hele grote oude bus zonder ramen, want ja veelste warm voor dat natuurlijk, en kon niet harder dan 2 versnellingen.. Toen we dan eindelijk aankwamen in het centrum was het eigenlijk een grote cultuurshock voor ons 2en. Het was hartstikke druk met mensen die op de grond zaten dingen te verkopen, schreeuwende mensen, loslopende kippen, auto's die probeerden door de mensenmassa probeerden te komen, kinderen op blote voeten die je smeken om iets te kopen en ga zo maar door. Het gaf een grote arme aanblik en dat hadden we niet verwacht. Wij hadden alleen nog maar alle mooie grote resorts en alles wat op de toeristen is gericht gezien, maar het échte Fiji zoals we nu zagen had niemand ons over verteld. Vrijwel direct nadat we uitstapten kwam een netjes gekleede vrouw op ons af en vertelde ons dat ze altijd toeristen hielp en ons de weg wilde wijzen naar het beste gedeelte. Aangezien wij nog in een shock waren liepen we braaf achter haar aan. Ze bracht ons naar een uithoek waar een echte Fiji-markt was. Bij binnenkomst moesten we meteen op de grond zitten en kregen we de welkomstceremonie uitgelegd. Je krijgt dan de traditionele drank 'kawa'. Gemaakt van een plant en gemengd met water, proeft een beetje naar modder. :s Hierna konden we rondkijken op de markt maar de vrouw liet ons niet uit het oog en dwong ons om iets kopen. Wij hadden hier niet zoveel zin in en uiteindelijk werd ze hierom boos op ons. We besloten snel weg te gaan en de rest van de stad te bekijken. Ik voelde me eigenlijk helemaal niet veilig met al die mensen die je over willen halen om met hen mee te gaan, dus na 5 min besloten we om de bus terug naar het resort te nemen. Eenmaal terug maar even lekker een biertje genomen ;).

De volgende dag kwam er een bus ons op pikken en af te zetten bij de haven. Ons Island hoppen avontuur zou gaan beginnen. Op een grote gele boot varen we zo tussen alle eilanden door. Als we bij ons eerste eiland aankomen stopt de boot, en een kleinere boot vanaf het eiland komt ons ophalen. Op elk eiland staan de Fiji mensen ons op te wachten met weer een welkomstlied en een welkomstdrankje. Het eerste eiland was Beachcomber, een klein eiland met alleen het resort en rondom een mooi wit strand met blauw helder water. Wat eigenlijk elk eiland in Fiji heeft. :) We konden meteen al met een bootje mee om vissen te voeren en te snorkelen, wat echt fantastisch is in het heldere water. Daarna gewoon lekker chillen op het strand. Al het eten was inclusief dus savonds aten we met het hele resort om dezelfde tijd. Dit was het enige eiland waar we maar 1 nachtje bleven dus de volgende ochtend gingen we weer op de boot naar het volgende eiland: Waya Lailai Ecohaven. Een groter eiland waar ook een klein dorp was en de dorpelingen voor het resort zorgden. Lekker ruim en met n grote berg in het midden. Nick en ik wilden de sunset walk om 5 uur doen maar dat hadden we een beetje verkeerd gelezen.. Wij dachten dat het 5pm die avond was maar het was dus 5am de volgende ochtend haha. Aangezien we ons al ingeschreven hadden en het ons ook wel heel gaaf leek was het erg vroeg opstaan de volgende ochtend. Maar het was het zeker waard! We klommen voor ongeveer 45 min de berg op en konden daar op de zonsopgang wachten, nadat het licht werd konden we over het hele dorp uitkijken. Na een glibberige tocht weer naar beneden voor ontbijt en daarna met babyhaaien snorkelen! Met snorkels en flippers boven het rif zwemmen waar ongeveer 6 babyhaaien van 1,5 meter lang waren. Ontzettend gaaf en ook heel erg bijzonder! De gids had ons verteld dat ze heel dichtbij konden komen en zelfs tussen je benen door konden zwemmen! Dus toen er een haai op mijn benen af kwam zwemmen heb ik ze heel gauw ingetrokken haha, ik kon m aanraken als ik wilde maarrrr ik vond kijken al spannend genoeg! ;)

Savonds hadden we dinner op het strand! Alle tafels en stoelen waren naar het strand toegesleept en boven ons hingen allemaal lampjes. Er was ook een groot kampvuur waar de fijimannen omheen zaten en heerlijk relaxed gitaar speelden. Erg romantisch allemaal :).

Volgende ochtend weer door naar het volgende eiland "white sandy beach". Dit eiland zag er prachtig uit maar de accomodatie was wat minder. Ook waren er overal mieren en werden we lek gestoken door de muggen :( Gelukkig hadden we weer een leuke activiteit op de planning staan: zwemmen met mantarays. Van die hele grote platte vissen ;). Omdat het in het begin van het seizoen was vertelden de mannen ons al dat het mogelijk was dat we helemaal niks zouden zien. Na op verschillende plaatsen gesnorkeld te hebben om ze te zoeken werden we op een wat diepere plek gedropt. Opeens zag ik in de verte een grote schaduw en na wat beter kijken zag ik een echte mantaray van 2 meter breed! De mannen op boot gaven aan dat dit een baby geweest moet zijn, normaal zijn ze namelijk nog veel groter! Helaas hadden maar 3 mensen van de groep (alle meiden) de mantaray gezien.. Was best wel heel erg vet!

Aangezien de accomodatie hier niet al te best was waren we blij dat we na 2 nachten weer door konden. Dit keer kwamen we aan op "Nabua lodge", een heerlijk resort met het allerbeste eten! Het water was hier ook heerlijk helder dus hebben we ook de meeste tijd in het water doorgebracht. Na savonds wat leuke spellen gedaan te hebben waar je drankjes mee kon winnen (Nick en ik hadden allebei een cocktail gewonnen!) lekker gaan slapen om de volgende ochtend vroeg op te staan voor een cavetrip! Met de watertaxi werden we bij de grotten afgezet en konden we naar binnen. Als je de grot binnen kwam moest je meteen het water in maar daarna zag je gelijk hoe groot en hoe hoog de grot was, erg indrukwekkend. Aan het einde waren er een paar gidsen die je hielpen om een stukje te duiken zodat je in een andere grot uitkwam! Pikke donker maar heel erg cool! Na alles onderzocht te hebben weer de lange taxi rit terug waar de lunch al op ons stond te wachten. In de middag wilden we graag naar de blue lagoon. Dat is een groot rif wat erg beroemd is voor het bijzondere blauwe water en de vele vissen, en het is dan ook erg geliefd bij snorkelaars. We mochten hier ook wel een uur snorkellen! En inderdaad, prachtig blauw water boven een hele mooi rif met ontzettend veel leuke vissen. We kregen wat brood en de visjes aten zo uit onze hand! :) Om even uit te rusten kon je naar het nabij gelegen strand zwemmen wat natuurlijk ook weer prachtig wit zand had. Paradijselijk! Savonds sliepen we als een roosje.

We vonden het jammer om dit resort weer te moeten verlaten maar gelukkig hadden we er nog 2 in het vooruitzicht. We kwamen aan op long beach en dit was toch wel echt ons favoriete resort! Het was niet zo heel groot dus het personeel kende jou en jij kende hun. We hadden een hutje prachtig aan de rand van het strand, met 4 hele grote stappen stond je met je voeten in het zand!

Die avond werden we door de fijimannen uitgenodigd om met hun 'kawa' te drinken, we hadden dit al eerder gedaan dus wisten hoe het moest. Maar dit keer was het veel leuker! Er werden allemaal verhalen verteld over het eilandleven, hoe hun cultuur is en er werd veel gelachen. Kortom, harstikke gezellig! Toen er de volgende ochtend gevraagd werd of we een tour naar en door het dorp wilden doen leek ons dat dus wel leuk. Na ongeveer 45 lopen door het bos (het was een stukje langer dan ik dacht..) vertelde de gids ons dat in het bos verspreid allemaal kleine stukjes land waren waar iedere man zijn eigen producten verbouwde. Als man moet je namelijk voor je eigen familie kunnen zorgen, als je geen eigen stukje land hebt word je ook niet als een echte man gezien. Alles wat je niet nodig hebt en extra overblijft deel je met de rest van het dorp. Het draait er allemaal niet om geld en alles word eerlijk verdeeld zodat iedereen genoeg heeft! Toen we in het dorp aankwamen moesten de vrouwen een rok of omslag omdoen en de schouders bedekken. Hierna kregen we een tour. We waren best verrast want het was veel groter dan we verwacht hadden! Op een hele grote open vlakte stonden overal kleine bungalows en het gras was netjes gemaaid. Een hele nette indruk. De gids liet ons het dorp zien, de basisschool, de kerk en een soort ontmoetingshuis. We waren erg onder de indruk en ik was dan ook heel blij dat we het dorp mochten zien. Nadat we terug waren hebben we weer een snorkeltochtje gemaakt. Blijkbaar zwom er een schildpad onder me door maar ik heb m helaas niet gezien :(. Die avond kregen we een optreden van de Fiji mensen met zang en dans. Laat in de avond ging Nick met nog een paar andere mannen nacht speervissen. Oftewel ouderwets vissen met een speer! Ik had in de tussentijd weer gezellig kawa gedronken met wat oudere mannen van het dorp.

De volgende ochtend voor het ontbijt deden we samen een wandeling op 'goatisland' en nadat we de top van de berg hadden bereikt konden we over het hele eiland over kijken, wauw, gewoon even zitten en om je heen staren :). Voor het ontbijt hadden we onder andere de vis die Nick de avond ervoor gevangen had, super trots natuurlijk!

Maar helaas waren de 2 dagen op dit eiland ook weer om. Voordat we op de boor gingen naar het volgende eiland hadden we allebei nog een heerlijk ontspannende massage! We gingen lekker relaxed de boot weer op en kwamen aan op het laatste eiland, Bounty.

We hadden hier maar 1 nachtje en de volgende dag hadden we een "seaspray sailing adventure". De hele dag met ongeveer 30 man op een grote zeilboot! Nadat iedereen een plekje had legde de crew wat dingen uit terwijl je een glas champagne en vers fruit in je handen kreeg gedrukt, heerlijk! Er was drinken en lekkers in overvloed en met prachtig weer plus de crew die liedjes op de gitaar zong voelde dit wel als een intiem geluksmomentje! We kwamen langs "castaway island" van de Castaway film met Tom Hanks, en we stopten hier dan ook even om te snorkelen en op het strand rond te lopen. Nadat we weer op de boot werden teruggeroepen stond de bbq lunch al voor ons klaar! Na wat lekker rond varen nog een 2e stop waar we kennis maakte met een dorp en weer een kawa dronken. We maakten nog een kleine mini stop om gewoon even van de boot te springen en lekker te zwemmen :). Uiteindelijk kwamen we savonds weer terug bij ons eiland en sliepen we heerlijk na zo'n dag op water!

Ons "island hopping" zat er nu alweer op en we waren op weg naar het vaste land. Daar stond een taxi ons op te wachten om nog voor een hele week een beetje te relaxen in het "Gecko's resort". Na 2 weken lang elke dag activiteiten gedaan te hebben hebben we de laatste week gewoon lekker niks gedaan. Veel zwemmen in het zwembad of op de kamer films kijken want binnen met airco was het soms lekkerder dan buiten zonder ;). Na 3 weken Fiji kwam helaas veel te snel een einde en voor we het wisten stonden we op het vliegveld en moesten we afscheid nemen.. Nick zn visa voor NZ was namelijk afgelopen en hij moest weer naar huis :( Niet zo leuk dus, ga ik het dan ook niet over hebben!

Na veilig weer in Nieuw Zeeland aangekomen te zijn kwam een vriend me ophalen en zette me af bij the orange house. Het was meteen koud.. ksliep met 2 extra dekens haha.

Het was de perfecte vakantie en we hebben ultiem genoten! Het was misschien wel allemaal een beetje duur, en ik ben dan ook best wel een beetje blut nu maar het was het allemaal waard!!

In mn volgende blog meer over wat ik nu allemaal aan het doen ben ;)

Liefs Li