Van Whakaroro tot Hastings

Bueñas diaz mi amigas!

Ja ik weet het.. Dat is Spaans, en nu ik in NZ zit moet ik engels spreken enzo. Maar stiekem zal er altijd een stukje van Spanje in mij blijven zitten :)

Anyway.. Tijd voor weer een update! Ik zal verder gaan waar ik m'n vorige blog geëindigd ben. Nadat we bij het hostel bij de Maori's zijn weggaan kwamen we aan in Whakaroro. Een hostel compleet in the middle of nowwhere. Het is een beetje lastig te beschrijven maar het leek wel een beetje op een grote boerderij met daarnaast 2 grote lodges waar eigenlijk alleen maar backpackers kwamen die met de Stray bus reizen. We hadden hier een vrije dag dus we verbleven hier met onze hele bus 2 nachten. Er was geen telefoon of internet verbinding, de dichtstbijzijnde winkels waren een uur met de auto en buiten onze eigen groep waren er niet veel andere mensen. We zaten in een prachtige omgeving tussen de bergen, bossen en alles voelde heel 'puur' aan. Een heerlijk gevoel van vakantie!! Het was dan ook erg jammer toen we van die mooie plek weg moesten.

Met de hele groep zijn we daarna naar National Park gegaan waar we 1 nacht bleven. Hier konden we een crossing doen maar die wil ik liever een andere keer in de zomer doen en zo dachten de meesten van onze groep ook. Helaas moesten we wachten tot degene die de crossing wel wilden doen terug waren zodat we door konden naar ons hostel. De buschauffeur heeft ons toen meegenomen naar een mooie waterval (ja, alweer..! Er zijn er gewoon zó veel in NZ) en uiteindelijk hebben wij ook nog een andere hele mooie wandeling gedaan, dus de tijd was ook zo om gelukkig.

Daarna zijn we nog 4 dagen in Wellington gebleven en helaas ging iedereen van onze groep waar we al een week mee gereisd hebben zondag of maandag weg, dus daarom hebben we zaterdag nog even een leuke avond gehad met z'n allen. :) Verder in Wellington nog naar een museum geweest en paar mooie wandelingen gemaakt.

Unfortunately we had to say goodbye to some really cool English guys we met, Jack and Rob. They wanted to be mentioned in my blog so: cheers mates! And of course Laura and Ireland (or his real name Donal;) ) I learned so many new words from you guys, it was awesome!! We wil definitelymeet again!

Iris en ik zijn dus nu nog alleen over, niet echt alleen natuurlijk want we kwamen alweer oude bekenden tegen die we in Auckland hadden ontmoet, en we gaan voorlopig nog even door met z'n tweetjes! Super blij dat het zo goed klikt tussen ons! :)

2 dagen geleden zijn we met de bus naar Hastings gegaan omdat er hier veel werk schijnt te zijn. We willen graag voor een paar weken werken om zo een beetje wat geld te verdienen voordat we weer verder reizen en alleen maar weer geld gaan uitgeven.. Tot nu toe nog niks gevonden maar we hebben goede moed! Het weer is hier in ieder geval stukken beter, zo rond de 20 graden, dus dat maakt al veel goed. We zitten nu ook in een "werkhostel" waar bijna iedereen werk heeft en vaak ook al om 6.00 moeten beginnen. Het lijkt dan ook meer alsof we in een groot studentenhuis zitten ipv een hostel. Erg gezellig wel!

Meer spannends heb ik eigenlijk niet te vertellen.. Ik laat het wel weer weten als we een baantje hebben gevonden!

Liefss

Beetje cultuur snuiven!

Kia Ora lieve mensen!

Ja, dit keer heb ik dat wel heel veel gehoord maar daarover straks meer. Eigenlijk is er al weer veel te veel gebeurt en het is ook te veel om alles te gaan beschrijven, dus ik zal niet al te uitgebreid vertellen! Tot nu toe vind ik het nog steeds fantastisch! De locals hier (ze noemen zichzelf kiwi) zijn allemaal super aardig en behulpzaam, het is al meerdere keren voorgekomen dat je nog maar net 5 min op je kaart stond te kijken en er al iemand naast je stond om te komen helpen. Ook ontmoet ik hier elke dag zoveel nieuwe mensen van over de hele wereld en ik heb ook zeker al echte vrienden gemaakt!

De afgelopen week heb ik een dagtour naar Cape Reinga gehad. Dit is het noordelijkste puntje van NZ en het is echt prachtig! (Check de foto's op fb) Onderweg zijn we langs verschillende plekken gestopt om een activiteit te gaan doen of voor een mooi uitzicht. Ik ben onder andere wezen sandboarden. Hele mond en broek vol zand maar zeker wel leuk! In de bus was ik een Oostenrijks meisje tegengekomen en we hadden afgesproken om de volgende dag te gaan kayaken. Die ochtend aan het ontbijt heb ik nog een andere Duits meisje meegevraagd en uiteindelijk kwam er ook nog een Duitse jongen mee. We troffen het met het weer en we hadden dus een lekker dagje op het water met z'n allen. We zijn nog een keer met de ferry naar Russel geweest en hebben daar een beetje rondgelopen op het strand.

Ondertussen waren we verhuist naar een ander hostel waar we 2 Duitse jongens tegen kwamen waar we tot aan Auckland mee zijn gereisd. Via Raglan, waar we lekker op het strand hebben kunnen liggen, zijn we naar Morea gegaan waar we een culturele nacht bij de Maori's hebben doorgebracht. Bij binnenkomst werden we op de officiële manier begroet wat inhield dat je elkaar 2x met de neus aanraakt.. En dat moesten we dus bij iedereen doen.. Nogal ongemakkelijk! Dit werkte ook goed op de lachspieren haha. Hierna hebben ze ons van alles verteld over de cultuur en gaven een mini concert. De jongens mochten de "Haka" leren en wij meiden de "Poi". Hilarisch! We konden er niks van en alles ging fout en volgens mij werden we ook compleet uitgelachen maar ik ben weer een ervaring rijker! ;) We sliepen met z'n allen (26 mensen) in de ontmoetingstempel op matrassen op de grond en kregen voor het slapen nog een verhaaltje van de groepsleider. ;)

De dag erna bleven Iris en ik plus 2 leuke Nederlandse meiden die we hadden ontmoet in Rotorua. We zijn hier naar een soort park geweest waar grote modderpoelen uit de grond komen die wel 100 graden kunnen worden. Erg indrukwekkend! S avonds hadden we even een lekkere ouderwetse girlsnight met onze 'dutchies'!

De volgende ochtend stonden stapten we weer op de Stray bus. Deze bus is eigenlijk een soort van backpackersbus die langs alle hoogtepunten van NZ gaat. Van te voren moet ik aangeven wanneer ik wil opstappen en waar ik er weer afstap. Ik kan dit dus als een mooi vervoersmiddel gebruiken om door NZ te reizen en kom zo langs allemaal mooie plekken en krijg korting op activiteiten. Aangezien je vaak erg lang in de bus zit, en sommige mensen niet afstappen maar gewoon lekker blijven doorreizen leer je heel snel superveel nieuwe mensen kennen. Ook doe je vaak samen activiteiten en slaap je in dezelfde hostels. Het is altijd weer lastig afscheid nemen als iemand uitstapt of als ik zelf uitstap om voor een wat langere tijd in een bepaalde plaats te blijven. Dat is hét grote nadeel van reizen en veel mensen leren kennen.. :(

In Rotorua zijn we weer op de bus gestapt richting Lake Aniweau (of zoiets.. De namen zijn erg lastig hier..) Hier hebben we nog een keer een culturele nacht bij Maori's doorgebracht maar dan op de 2016 manier. Met een paar meiden heb ik armbandjes leren maken en ook een traditioneel brood leren bakken. Het leek een beetje op oliebollen en het was dan ook absoluut niet gezond haha! We kregen ons avondeten op een ouderwetse Maori manier. In een gat in de grond worden hete stenen gelegd waar het eten bovenop kwam te liggen. Hier gingen verschillende lappen overheen en uiteindelijk werd de hele hoop bedolven onder zand. Dit lieten ze dan 2,5 uur zo staan en daarna kon het weer uitgegraven worden. Alle groentes en vlees wat eruit kwam rook heerlijk en was perfect gaar. Ze noemen dit 'Hangi'. Echt heel erg lekker! Alle restjes van het avondeten werden in bakjes gestopt en dit hebben we de volgende ochtend naar de locale school gebracht. Het gezin waar we verbleven doet dit vaker om zo de school een handje te helpen en de kids die daar les krijgen kennis te laten maken met allemaal backpackers van over de hele wereld. Dit word nu al een aantal jaren gedaan en het schijnt dat de motivatie en cijfers stukken verbeterd zijn! Na een rondleiding door de school gingen we weer verder.

Waarschijnlijk vergeet ik alweer de helft te vertellen maar ik beleef gewoon te veel! Ik zie ook ontzettend veel moois en helaas is dat gewoon niet goed genoeg vast te leggen op de camera. Jullie moeten me maar gewoon geloven als ik zeg dat het hier prachtig is ;)

Nou dat was m alweer.. Het volgende blog staat al in de maak dus zal snel volgen! Ik zal weer wat foto's op fb gooien en anders mogen jullie me natuurlijk altijd een persoonlijk berichtje sturen. Heerlijk hoe jullie allemaal zo meeleven met mij! <3

X Li

De eerste week

De eerste week is alweer omgevlogen! Ik heb dan ook al weer een heleboel meegemaakt en ben inmiddels echt aan het reizen van hostel naar hostel en ik vind het fantastisch! :) Hier een beetje wat ik van de week allemaal heb meegemaakt:

Maandag kregen we de oriëntatie bij IEP (International Exchange Program). Hier werd van alles uitgelegd over wat we allemaal nog moesten regelen, bankaccount aangemaakt, telefoonnummer, hoe en wat als je wilt gaan werken enz enz.. Oftewel: nu zijn we klaar voor het leven als kiwi! :)

Dinsdag hebben we niet zoveel gedaan, in de ochtend hebben we Jocintha uitgezwaaid want die ging verder in haar eentje. Smiddags zijn we de stad in gegaan om nog wat dingetjes te kopen en hebben we een buspas van Stray gekocht. Dit kostte 1200 dollar en daar mee kan ik het hele jaar door Nieuw Zeeland reizen én er zitten leuke dagtours bij. Super handig dus! Aangezien de bus pas woensdag zou gaan zijn we nog een extra nachtje in Auckland gebleven.

Die dag erna zijn we om 7.30 door de bus opgehaald en werden we in Whangarei weer afgezet, waar we eerst nog een uur moesten lopen naar onze verblijfslocatie. Hier hadden we een Airbnb geboekt met z'n viertjes wat heerlijk was na die paar nachten op een 8-persoonskamer. We hadden nu namelijk een minihuisje met 2 2-persoonsbedden, een badkamer en een geïmproviseerde keuken (waar amper te koken viel, pannenkoeken bakken duurde 3 uur..). Na uitgevochten te hebben wie er in het lekkere bed mochten zijn we om 21.00 uitgeput in slaap gevallen.

Donderdag hebben we eerst lekker lang uitgeslapen om ons daarna klaar te maken voor een lange tocht naar de watervallen. Ik had de kaart bestudeerd en zou de weg wijzen, tot groot ongenoegen van Luuk: "vrouwen en kaartlezen gaat nooit goed..". Maar ik heb even bewezen dat wij vrouwen dit prima kunnen! We liepen door een prachtige "jungle" over kleine modderige paadjes langs een hele mooie rivier. Om de 3 meter stopten we om foto's te maken, dus ik heb nu 100 foto's op m'n telefoon van precies het zelfde haha. Na 3 uur wandelen kwamen we dan aan bij ons uiteindelijk doel: the Whangarei falls. In één woord WAUW! Tegen de rotswand aan was de beroemde waterval waar we de eerste paar minuten gewoon even in stilte naar hebben gekeken. Als snel viel het mij op dat aan de linkerkant van de rotswand stenen lagen waar je over heen kon klimmen om zo áchter de waterval te komen. En natuurlijk heb ik dat ook gedaan! Over de glibberige stenen klimmend ben ik tot achter de waterval gekomen waar het nog mooier was en ik dan ook een paar mooie foto's heb kunnen maken. Nadat we de waterval van alle mogelijke kanten hadden bekeken was het tijd om weer terug te gaan. Aangezien we al best wel veel gelopen gingen we met de bus terug. We wisten alleen niet precies waar we uit moesten stappen en toen we langs een McDonald's reden en Iris: "honger!!" riep, zijn we daar maar uitgestapt om wat te gaan eten. Toen we onze buikjes vol hadden en terug wilden lopen moesten we helaas nog 1,5 uur lopen want de bus reed pas weer over een uur.. Enige voordeel daarvan is dat we meteen alle calorieën verbrand hebben!

De volgende dag hadden we de "Abbey Caves" op de planning staan. Helaas was Iris niet helemaal topfit dus die bleef thuis. Samen met Emmi en Luuk gingen we op weg, helaas was er geen bus hierheen dus heel sportief gingen we weer 1,5 uur lopen. Eenmaal daar aangekomen hebben we eerst even een appeltje gegeten en na weer vol energie te zitten gingen we de grotten in. Echt waar ik heb nog nooit zoiets stoers gedaan!! Tot nu dan, want ik ga nog veel meer stoerdere dingen doen.. (Ja, mam ik zal altijd voorzichtig blijven doen) Maar serieus, je moest dus over grote rotsblokken klimmen om überhaupt al binnen te komen en eenmaal binnen was het meteen pikkedonker. Met onze zaklampen aan klommen we verder. Er was ons al verteld dat je door het water heen moest lopen, maar dat het niet verder zou komen dan je knieën, dus toen de droge grond ophield plonsden we lekker in het water. (M'n schoenen zijn nu 2 dagen later nog steeds aan het drogen..) De Abby Caves staan onder andere bekend om de mooie glowworms en die kwamen we dan ook al vrij snel tegen. Alweer: WAUW! Over de hele rotswand zaten hele kleine wormpjes die als het donker is oplichten en een zacht groene kleur afgeven. Echt prachtig! Het gaf een soort magisch gevoel zo met z'n drietjes in een stille, verlate donkere grot met alleen die wormpjes. Alsof je onder een sterrenhemel staat, maar dan mooier! We liepen/klommen/kropen weer verder. Op sommige stukken was het water tot aan onze heupen gekomen dus we hadden heerlijk het gevoel alsof we in onze broek gepiest hadden. Na een uur kwamen we weer bij het begin uit, maar er waren nog 2 grotten en die wilden we ook graag nog zien. Dus lekker nat en vies liepen we door de blubber naar de volgende grot. Ook weer net zo prachtig als die andere. In de laatste grot stond het water iets hoger maar we waren toch al helemaal nat dus vol goede moed waadde we ons door het water heen. Op een bepaald stuk konden we niet meer zien hoe diep het water was dus voor de zekerheid deed ik mijn tas op m'n hoofd en ik zou wel als eerste gaan om te testen hoe diep het precies was. Nou dat was leuk.. PLONS! "Euhm ja jongens het water is hier dus iets dieper" en drie stappen verder: "aaah dit is koud! Het water staat tot aan m'n tieten!" Emmi en Luuk lagen helemaal dubbel want het scheen er erg grappig uit gezien te hebben ;). Gelukkig zag ik alweer daglicht aan het einde van de grot dus onze coole expeditie zat er alweer op. We hadden heel verstandig droge kleding meegenomen maar aangezien het regende toen we naar buiten kropen had dat toch niet zoveel zin. Lekker onder de modder en zeiknat moesten we wéér 1,5 uur terug lopen, heerlijk! Not.. Maar het was het zeker waard!! Eenmaal thuis konden we een lekkere warme douche nemen en tot nu toe ben ik nog steeds niet ziek! (Jippie) Ik zou mezelf niet zijn als ik hierna geen bulten, scrammen, blauwe plekken of koppijn had van alles waar ik tegenaan gestoten had, maar zoals ik al zei: totally worth it!! :) 'S avonds voor het eerst geskyped met paps en mams, altijd leuk!

Vanochtend (zaterdag)hebben we afscheid genomen van Emmi want die ging hier ergens in de buurt werken. Nu zijn we dus nog maar met 3 man over! Om 11.00 uur stond de Stray bus weer voor ons klaar. Omdat dit ruim een uur lopen was en het regende, wilden we hier met de lijnbus heen. Maar surprise: die reed maar eens in het uur dus we mochten weer lopen :) Met al dat lopen, de kleine trappetjes, de steile hellingen en een zware tas op m'n rug heb ik tegen de tijd dat ik weer in NL ben echt super mooie billen!! :)

Tegen 14:00 uur kwamen we aan in Paihia, en het is hier echt prachtig! Alsof ik in een mooi schilderij ben gestapt! Ons hostel is het allerleukste wat je ooit hebt gezien en heeft ook het beste uitzicht over de Bays of Island. Ik zit nu aan de keukentafel te typen met voor mij dus uitzicht op de verschillende eilanden in het water, en achter mij de pizza in de oven. Ik ben een gelukkig mens!!

Morgen om 7.15 gaan we met de Stray bus een dagtrip maken naar Cape Reinga, het meeste noordelijke punt van NZ dus dat worden weer mooie foto's!

Nou het is weer een langer verhaal geworden dan de bedoeling was maar ik maak ook gewoon zo veel mee! Jullie kunnen voorlopig weer een week vooruit en ik zal volgende week wel weer wat leuks opschrijven!

Cheers!

Een erg uitgebreid reisverslag

Kia ora Nieuw Zeeland!

Zo schijnen ze elkaar hier te begroeten maar ik heb t helaas alleen nog niemand horen zeggen ;)

Na een hele lange reis ben ik gisteravond veilig aangekomen in Auckland. Ik heb het gevoel dat we al een week onderweg zijn aangezien de afgelopen dagen voornamelijk bestaan uit: wachten, in een vliegtuig zitten, nog meer wachten, heel graag willen slapen maar dit helaas niet kunnen (ik heb de afgelopen dagen echt maar 8 uurtjes slaap gehad), Yathzee spelen, film kijken in het vliegtuig, ronddwalen op vliegvelden, inchecken, door douane heen (tas uitpakken kan ik inmiddels met m'n ogen dicht) en ohja had ik al wachten gezegd..?! Maar ik zal verder niet klagen, het hoort er allemaal bij!

Het eerste deel van de reis ging goed en verliep zonder problemen. We hadden een overstap op Dubai en daarna in Singapore werden we met een grote bus opgehaald en naar ons hotel gebracht. Daar zijn we met het grootste gedeelte van onze groep de stad in gegaan om even wat te eten. De locals daar kwamen meteen op ons af en probeerden ons over te halen om toch echt bij hun tentje te gaan eten, we zijn uiteindelijk maar gewoon ergens gaan zitten en het eten werd naar ons toegebracht. Super duur ook daar maar het was wel erg gezellig!

De volgende ochtend ben ik samen met Emmi en Jocintha op pad gegaan. De rest bleef achter in het hotel om te slapen terwijl wij heerlijk buiten door de regen liepen. Terwijl we net weg waren begon het namelijk te stortregenen en binnen no time liepen we als 3 zielige verzopen katjes door de hoofdstraat van Singapore. Gelukkig was het warme regen en door alle nieuwe indrukken konden we er gelukkig hard om lachen. Tegen een uur of 14:00 werden we weer met de bus opgehaald en kregen we met z'n allen een tour door de stad en werden we daarna op het vliegveld gedropt.

Hier verliep het iets minder soepel helaas.. Bij de incheckbalie wilden ze namelijk ook een visum van Australië hebben aangezien we door al onze overstaps daar langer dan 8 uur zouden zijn. We zijn met een groep van 14 waarvan 5 naar Nieuw Zeeland gaan en de rest naar Australië dus de meesten hadden dit gelukkig al. Helaas hadden Luuk en ik deze dus niet.. De vrouw achter de balie kon dit wel regelen maar dat zou dan wel 50 dollar kosten en dat vonden wij natuurlijk belachelijk. Luuk heeft toen even de organisatie gebeld waar we mee reizen en die konden dit gelukkig gratis aanvragen en na een half uurtje konden wij ook gewoon inchecken net als de rest.

Vanaf Singapore vlogen we naar Melbourne waar we 1,5 uur de tijd hadden om over te stappen. Een erg korte tijd aangezien we heel snel onze bagage moesten ophalen en ook weer moesten inchecken. Dus wij gingen snel naar de bagage band waar de tas van Marissa, Iris en mij kwijt bleek te zijn.. Paniek! Volgens de mevrouw aan de balie moesten we gewoon wachten want ze waren wel op het vliegveld aangekomen. Maar wij zaten in tijdnood want onze vlucht naar Sydney zou al over een half uur gaan! Inmiddels had de rest van de groep de tas van Marissa op een andere bagageband gevonden maar die van Iris en mij waren nog steeds zoek. Een stewardess zou gaan regelen dat onze tassen later werden gestuurd want anders zouden wij onze vlucht missen. Dus wij zijn snel doorgelopen zodat de rest hun bagage konden inchecken en eenmaal bij de balie gaven ze aan dat we daar al te laat voor waren. Maar ze kon ons nog wel op een vlucht van een uur later zetten zei ze. Nou prima dachten wij. Ineens was daar onze held Rubin die heel droog met de tassen van Iris en mij aankwam. De stewardess had ze namelijk gevonden en had ze nog mee kunnen geven aan één van ons. Iris en ik weer blij! De vrouw aan de balie was nog hard voor ons bezig en na veel bellen en geregel bleek dat die vlucht van een uur later gecanceld was en dat onze originele vlucht vertraging had opgelopen en dat alleen als we heel snel waren we die nog konden halen. We zijn toen heel snel naar de gate gerend waar bleek dat er nog niemand in het vliegtuig zat omdat dit eerst nog schoongemaakt moest worden.. Konden wij even op adem komen in ieder geval.

Op Sydney aangekomen moesten we helaas afscheid nemen van het grootste gedeelte van de groep. We waren nu met z'n 5en over: Iris, Luuk, Emmi, Jocintha en ik. We moesten nog 4 uur wachten tot de volgende vlucht dus we zijn bij de gate maar op de grond gaan liggen om eventjes te slapen. Na een vlucht van 3 uur waren we er dan eindelijk: Nieuw Zeeland! Vol opluchting dat we er eindelijk waren liepen we naar de bagage band waar tot grote frustraties alle 5 onze tassen er niet waren! Surprise: die lagen dus nog in Melbourne.. Maar volgens de man aan de balie kwam over 1,5 uur de volgende vlucht aan waar ze in zouden zitten. In een hele verlaten hal hebben we toen maar Yathzee zitten spelen op de grond waardoor de tijd wat sneller ging. Tot onze grote opluchting zaten onze tassen inderdaad bij de volgende vlucht dus we konden weer verder. Met de bus was het nog 45 min tot ons hostel en het was inmiddels 01.30 toen we daar dan ook eindelijk aankwamen. We kregen een kamer aangewezen die al redelijk vol lag, dus de andere backpackers waren op dat moment niet al te blij met ons. We pakten snel onze spullen om even te kunnen douchen en zijn daarna direct in bed gedoken. We waren echt compleet gesloopt namelijk!

Geen idee waarom maar de volgende ochtend was iedereen in onze kamer om 8.00 al wakker en al vrij snel weg van de kamer. Tegen 9.00 zijn wij er toen ook maar uitgegaan. Het ontbijt in het hostel bleek 8 dollar te kosten dus zijn Iris, Luuk en ik zijn maar een broodje bij de subway gaan halen. Vanmiddag gaan we nog even op zoek naar een supermarkt en we zijn nu al aan het kijken naar het volgende hostel want we hadden alledrie wel het idee om zo snel mogelijk weg te gaan uit de stad.

Zo, een ontzettend lang verhaal en ik hoop dat jullie er wat van snappen want er is onderweg gewoon zoveel gebeurd ;) Ik ben in ieder geval heel blij dat we echt een hele leuke groep hadden waar het erg gezellig mee was en dat er nog geen ernstige dingen zijn gebeurd. Het is nog even wennen dat ik hier nu echt zit, maar de eerste indruk is goed!

Ik zal snel weer wat van me laten horen! Bedankt trouwens voor alle lieve berichtjes, appjes, reacties enzo! Doet me goed! :)

Liefs Lianne

Dag van vetrek!

Nog maar 5 uur en 40 minuten... En dan zit ik dan toch eindelijk in het vliegtuig!

Vanavond om 21.50 vertrekt mijn vliegtuig richting Singapore met een overstap op Dubai. In Singapore blijf ik eerst nog een nacht slapen en krijg dan de volgende dag een citytour. Die avond vlieg ik dan door naar Auckland met 2 korte tussenstops op Melbourne en Sydney.

Als alles volgens plan verloopt ben ik dus 8 Oktober dan eindelijk in Nieuw Zeeland! Hier krijg ik eerst nog een introductie samen met het groepje waar ik mee reis en daarna kan het echte backpackers leven beginnen!

De afgelopen paar dagen liep ik tegen iedereen te roepen dat ik helemaal geen stress had, maar toen ik vannacht nog heerlijk in mijn eigen bedje lag voelde ik dit stiekem toch wel een beetje opkomen. Nu een beetje last van buikpijn en hoofdpijn maar dat hoort er allemaal bij denk ik.. ;)

M'n backpack en dagrugzak staan al keurig ingepakt te wachten, laatste dingetjes zijn geregeld, vanmiddag nog naar de kapper geweest, kamer maar even opgeruimd, net nog snel afscheid genomen van Britt, verzekering voor de laatste keer gebeld, pinpas op wereldpinnen gezet.. Kortom: ik ben er klaar voor!!

Ik heb er superveel zin in en kan niet wachten om weg te gaan! Zo gauw als ik aangekomen ben en tijd heb zal ik het laten weten! En natuurlijk zal ik proberen om zo vaak mogelijk even iets van me te laten horen met een verhaaltje en leuke fotos!

Liefs Lianne

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Lianne