Inmiddels al weer 6 weken hier in NZ waarvan al 2 weken in Hastings geloof ik. De tijd en datums haal ik constant in de war en er gebeurt ook veel te veel nieuws. De tijd vliegt!

We zitten dus in een werkhostel genaamd 'the Orange House', het lijkt niet echt op een hostel en het is dan ook gewoon een groot huis midden in een woonwijk. We zitten hier met ongeveer 30 backpackers waarvan 20 Duitsers.. Als jullie binnenkort toevallig in Duitsland zijn kijk even of er überhaupt nog wel mensen zijn daar, volgens mij zitten ze namelijk allemaal hier! :') De 2 managers die hier ook wonen en werken moeten ervoor zorgen dat alles hier een beetje lekker loopt en ze voelen een beetje als grote broers voor Iris en mij. (Ik heb altijd al een grote broer gewild! :) ) Zo met iedereen in één groot huis voel het sws alsof we een grote familie zijn met z'n allen, erg gezellig!

In Hastings zelf is er niet zo veel te beleven helaas en ik heb elke dag maar 30 minuutjes wifi dus ik moet me zelf een beetje zien te vermaken. Ik ben hier namelijk gekomen om te werken maar in de eerste week was dat helaas nog een beetje lastig ivm het weer. We verveelden ons dus nogal en vrijwel alle anderen hadden wel een baantje en waren aan het werk. Dus uit pure verveling ging ik de keuken enzo maar schoonmaken. Nu moeten jullie weten dat backpackerskeukens niet de schoonste zijn en dat niemand dit vrijwillig wilt doen! Moet je nagaan hoe erg ik me verveelde!

De dag erna kwam ik de eigenaar van het huis tegen dus vertelde ik dat hem. Hierop vroeg hij ons als we ons echt zo verveelden of we misschien iets aan de tuin wilden doen, deze is echt een oerwoud van onkruid namelijk. Aangezien we echt heel graag bezig wilden blijven zeiden we dat we dat wel wilden doen. In ruil hiervoor zouden we korting krijgen op ons hostel. Win-win!! Iris greep meteen de machete en heeft met al haar energie en woede het torenhoge onkruid vermoord. Zag er erg leuk uit haha ;) Dus nu werken we elke dag een klein beetje in de tuin en het resultaat mag er wezen al zeg ik het zelf!

Afgelopen woensdag konden we dan eindelijk aan het werk! Het hostel had een baantje voor ons gevonden, we wisten nog niet wat, alleen dat we om 8.00 uur bij de supermarkt opgehaald zouden worden. Beetje gek maar Iris en ik hadden er toch zin in! Uiteindelijk moesten we dus op een vineyard werken. We moesten de hele dag 'butt rubbing' doen, wat neerkomt op de blaadjes van het onderste deel van de boomstam afhalen. Of zoals Iris zei: "we moeten dus gewoon bomen aaien." Supereasy! Alleen was ik net heel enthousiast een half uurtje bezig toen ik een flinke pijn in mijn linkerhand voelde, natuurlijk ging ik gewoon heel stoer door met mijn werk en probeerde de pijn te negeren. Eenmaal thuis was m'n hand nog steeds erg pijnlijk en ook opgezwollen dus had ik er een zak ijs opgelegd, ervan uitgaande dat het de volgende dag wel weer over zou zijn. Dat was dus niet het geval.. De volgende ochtend was m'n pols 2 keer zo dik, ik kon m'n vingers amper bewegen en ik had nogal veel pijn. Iedereen zei dat ik naar de dokter moest gaan maar daar had ik niet zo'n zin in. Eerst heb ik nog even in de tuin gewerkt met alleen mijn rechterhand, want die functioneert nog prima. Hierna heb ik even voor de zekerheid mijn verzekering gebeld om te vragen tot hoever ik verzekerd was en hierna hebben de jongens mij toch maar naar het ziekenhuis gebracht.

Eenmaal daar zat er een hele lieve vrouw achter de balie die mij op weg geholpen heeft met alle papieren e.d. wat ik in moest vullen, en ze zou ervoor zorgen dat ik zo snel mogelijk geholpen zou worden. Ze kwam namelijk zelf uit Griekenland en ze vond dat wij mede Europeanen elkaar toch een beetje moesten helpen :) Na een uurtje gewacht te hebben kwam de dokter me onderzoeken. Wát een lekker ding was die dokter zeg! Hahaha! En ook nog eens super aardig! Hij kwam er al snel achter dat de spier in m'n pols overbelast was en daarom zo ontzettend veel zeer deed. Ik heb nu pijnstilling wat ik in moet nemen en een brace voor de stevigheid. En als de pijn weg moet ik oefeningen gaan doen met mijn hand en pols. Het kon wel 4-6 weken duren zei die.. Dikke pech dus. :( Nadat mijn geliefde dokter Nick (z'n naam stond onderaan m'n recept) ons nog over een paar mooie plekken in NZ die we echt moeten bezoeken had verteld mocht ik alweer gaan. Helaas.. Ik denk dat ik binnenkort m'n andere pols maar breek ofzo, dan kan ik weer eventjes terug ;) Haha nee hoor grapje, ik solliciteer wel gewoon daar. En daarna trouwen we en ga ik nooit meer weg! Sorry mam.. (Haha)

Eenmaal weer thuis was iedereen heel lief maar al gauw lachten ze me bijna allemaal uit :( Want ja, het is ook super stom! Op m'n allereerste dag in het eerste half uurtje bezeer ik m'n pols en wat blijkt het te zijn? OVERBELAST! Hoe dan?! Kan alleen maar gebeuren als je Lianne heet denk ik.. In ieder geval zijn m'n grote broers wel heel lief voor me en doen mijn afwas! (Ik had het wel geprobeerd maar na 3 dingen op de grond te hebben laten vallen, hebben ze het maar van me overgenomen haha)

Op maandag heeft iedereen van the Orange House een baantje en blijf ik zielig alleen achter. Over 2 weken start het blueberrie seizoen en ik hoop dat ik tegen die tijd mijn pols weer normaal kan gebruiken, want ik ben hier toch om geld te verdienen! Misschien dat ik nog een baantje kan vinden waar ik maar 1 hand hoef te gebruiken.. I'll let you guys know!

Liefs Li