Ik wilde eigenlijk nog een blogje doen met Campervan deel 3 maar er is niet zo heel veel meer te vertellen over die laatste paar dagen. We hebben nog wat mooie plaatsen bezocht en konden ook nog heerlijk 2 dagen naar het strand!

Op zondag kwamen we Paul en Sally tegen. Eline en ik zouden nog 2 weken in Christchurch blijven maar de hostels waren een beetje prijzig dus leek "wooffing" ons wel wat. Willing Workers On Organic Farms, oftewel: werken in ruil voor accomodatie en eten. Dit kon bij Paul en Sally! Samen met paps en mams daar savonds nog gegeten en voor de laatse x in de camper slapen. We mochten voor de 2 weken dat we daar waren de auto van Sally lenen (superchill!) dus konden we mooi mee om onze ouders uit te zwaaien de volgende dag. Heel gek om ze weer uit te moeten zwaaien.. Tot over 8 maanden!

Bij Paul & Sally hadden we een eigen bungalow tot onze beschikking! Met 2 slaapkamers, douche, keuken en TV. Heeeel chil! Sochtends aten we zelf, en smiddags en savonds aten we Dan samen in het huis. Paul heeft een varkensboerderij dus (op 1 avond na) aten we elke avond pork! In alle varianten zoals steak en bacon enz. Heerlijk!

Als tegenprestatie moesten we natuurlijk wel werken. We hebben Sally een paar dagen geholpen in de tuin, onkruid plukken enzo. En 1 dag ook compost in de tuin scheppen, lekker de hele dag met varkenspoep bezig.. Eline zat er lekker mee te kliederen en had Dr hele handen vol! Heeft ze uiteindelijk aan de hond afgeveegd.. Hahah arme hond :'). Uiteindelijk toch nog veel gelachen die dag! Ook hebben we een paar keer bij de varkens moeten helpen. De eerste x mochten we helpen bij de "weening". De kleine biggetjes van de moeders scheidden zodat ze naar de " grow unit " kunnen. We joegen alle biggetjes naar het midden in een soort kraal en degene die ontsnapten mochten we achterna rennen. Als we ze allemaal hadden gingen ze de wagen in. Het kwam wel eens voor dat de trekker met wagen de vorige lading biggetjes nog aan het weg brengen was zodat we moesten wachten. We kropen dan ook in de kraal en gingen lekker tussen alle schattige biggetjes zitten :) Is een hele rustgevende en kalmerende therapie! Dit soort werk vonden we helemaal niet erg om te doen!

N paar dagen later moesten de biggen alweer opnieuw geinsemineerd worden en dat was een hele nieuwe ervaring.. Dmv een katheter konden we de "pigsemen" naar binnen laten lopen. Al die biggen worden daar harstikke opgewonden van en ze schreeuwden het uit, en besprongen zonder pardon op elkaar. Wat Eline en ik eigenlijk hilarisch vonden! ;) Als we klaar waren met n big moesten we met n spray op de kop een streep achter laten zodat je wist dat je die had gehad. Aangezien t valentijnsdag was hebben we stiekem een paar hartjes gespray'd. Was t toch nog beetje romantisch voor ze ;).

In de weekenden gingen we naar Arjen en Jantine in een plaats vlakbij. Nederlandse mensen en Arjan doet eigenlijk precies t zelfde wat pap thuis ook doet. Groentezaadvermeerdering in de kassen. We hebben ook meegeholpen bij de spinazie oogst, en dat voelde dan ook een beetje als thuis! Op de vrije dagen hebben we n beetje rondgetourd met de auto. Langs Cave stream, Castle hill, Rakaia Gorge. Allemaal prachtig!

Op Eline haar verjaardag waren we ook vrij, en ze wilde graag een dagje naar de spa! Samen dus heerlijk een dag in hete baden gezeten en helemaal ontspannen! :) Eergister n beetje rondgedwaald in Christchurch door de parken en het museum.

En vandaag, maandag zou ik dan terugvliegen naar Hastings, en Eline later naar Melbourne. Gisteravond had ik een smsje gekregen dat mn vlucht later was, dus konden we wat later weg. Nadat ik mn tas had ingecheckt vanochtend kreeg ik te horen dat mn vlucht was gecancelled.. Nice..
Eline zou bij de band op mn tas wachten die weer terug gestuurd zou worden en ik ging op weg naar de balie om iets anders proberen te regelen. Ik kon via Auckland dan gelukkig toch naar Napier gaan. Moest ik wel meteen mn tas ophalen, meteen weer opnieuw inchecken en naar de gate gaan, want t vliegtuig ging al over 5 min. Eline kwam me vertellen dat mn tas er nog steeds niet was, dus wij maar een steward getackeld of die ons kon helpen. Ze waren mn tas kwijt. Ofcourse. Alweer. Ik denk dat ik het maar op mn afvink lijstje moet zetten voor als ik weer ga vliegen.. Maar t schattige oude mannetje ging me helpen! Na heel veel deuren langs te zijn gegaan had ie m gevonden! Hoera! Snel door naar de gate en een beetje gehaast afscheid nemen van Eline :( Maaarr ik had mn vlucht gehaald! Inmiddels zit ik nu op Auckland te wachten op mn volgende vlucht en ik hoop dat als ik zo aankom op Napier mn tas daar ook maar is..

Ik laat t jullie weten in mn volgende blog!
Liefs X